[ GOODBYE ] Osamu Dazai | Cytaty

Posłowie

fot.: własne

Zbiór opowiadań Goodbye w przełożeniu Dariusza Latosia, wydany przez Dialog, zawiera kilka najważniejszych opowiadań Dazaia, ułożonych w chronologicznym porządku po to, by zaprezentować czytelnikowi, jak zmieniał się styl autora na przestrzeni lat. 

Zaczyna się najwcześniej napisanym utworem Wspomnienia, które uważa się za właściwy debiut pisarza, a kończy przerwanym w połowie przez samobójczą śmierć utworem Goodbye. 

Wszystkie opowiadania są utrzymane w różnym tonie, od smutnych poprzez komediowe, pokazując, że Dazai był pisarzem uniwersalnym, potrafiącym odnaleźć się w niemal każdym gatunku.

~

Wspomnienia, 1933

Dazai tworzył opowiadania z gatunku powieść o sobie. 

We Wspomnieniach, które są jego autobiograficznym wyznaniem, towarzyszymy pisarzowi we wczesnym dzieciństwie, o którym mówi szczerze, dosadnie, "Tak, by nie przedstawić siebie jako grzecznego, dobrego dziecka", jak pisał wówczas dwudziestoczteroletni Dazai.

Wspomnienia opublikowano w 1933 roku, wraz z kilkunastoma innymi utworami opowiadanie wchodzi w skład Zbioru Bannen (Ostatnie lata, 1936), będących swoistym testamentem autora.

Perły błazeństwa, 1935

W tym opowiadaniu Dazai przybliża czytelnikowi jedno z tych wydarzeń, które wpłynęło na jego życie i późniejszą twórczość. Posługuje się swoim alter ego, Oba Yozą i przedstawia jego losy po tym, gdy popełnia nieudane samobójstwo z przypadkowo poznaną kobietą w barze i trafia do szpitala, w którym oczekuje na wyrok w swojej sprawie. Ponieważ kobieta zginęła na miejscu, grozi mu więzienie za przyczynienie się do jej śmierci. Utwór również wchodzi w skład Zbioru Bannen.

Opowieć o psie, 1939

Opowiadanie o tym jak Dazai nie lubi psów, szczególnie tych rudych ("Rude są wredne!"), gdy w jego życiu pojawia się uroczy psiak, którego nazywa Pochi i to jemu poświęca ten autoironiczny utwór.

Nagląca skarga

Jedno z tych nietypowych opowiadań, po których czytelnik będzie próbował przypomnieć sobie, jak się oddycha. Intrygujące, odważne, inne. Jak pisze D. Latoś, zostało ono podyktowane przez Dazaia, a spisane przez jego żonę Michiko w formie monologu.

Osiem widoków Tokio, 1940

Kolejna, autobiograficzna refleksja ponad trzydziestoletniego autora; w opowiadaniu nawiązuje do swojego późniejszego życia, gdy ukończył szkołę i trafił na studia, poznał swoją przyszłą żonę i próbował napisać dzieło, z którego byłby dumny, kosztem swojej edukacji i reputacji.

W kwestii ubioru, 1941

"Jak już wspominałem, w zakresie zakwaterowania, jedzenia i odzienia jestem skąpcem. Gdybym miał wyrzucić tyle pieniędzy na komplet ubrań, wolałbym już rzucić się sam - z urwiska wprost w spienione fale." 

W tym krótkim humorystycznym utworze  autor przybliża czytelnikowi swój gust co do ubrań i parę sytuacji, których był uczestnikiem.

Żona Villona/ Mój mąż, Villon, 1947

Jedno z najważniejszych, dojrzałych opowiadań Dazaia, wydane rok przed jego samobójczą śmiercią. Poruszająca historia o poświęceniu, miłości i rodzinie osadzona w ciężkich realiach po II Wojnie Światowej. Po raz kolejny bohaterem jest nie mężczyzna, tytułowy mąż, choć to wokół niego jest snuta cała opowieść, tylko jego żona, która decyduje się wziąć odpowiedzialność za jego nierozważne czyny. 

Goodbye, 1948

Nigdy nieukończone, lekkie opowiadanie, wbrew temu, co sugeruje tytuł. Pracę nad nim przerwało samobójstwo Dazaia z kochanką.

Pisząc w dość humorystyczny sposób, Dazai snuje opowieść o zbyt kochliwym, poważnym, dystyngowanym mężczyźnie, którego problemem stają się... kobiety. Nie wie, jak się rozstać z licznymi kochankami! Aż przypadkiem spotyka prostą handlarkę o cudownej urodzie i głosie wrony, której oferuje układ. Pyskata kobieta (z oporami) za odpowiednią opłatą, udając jego wytworną żonę, pomaga mu pozbyć się kochanek w elegancki sposób z jego życia. 

"Miłość a nieprzyzwoitość to dwie zupełnie różne rzeczy, Widzę, że nie masz pojęcia o tych sprawach. Może powinienem cię nauczyć?

Słowami Dazaia, to opowieść o "Don Juanie na opak".

~

Warto sięgnąć po tę książkę, by poznać pisarza jeszcze lepiej, który nie ukrywa, że chce, by dzięki wszechstronnemu talentowi poznano go z każdej literackiej strony.