İlk tanışmam o kardeşimi seviyodu. Yada kardeşim dediğimi..? Ben onu. O kardeşimi çook seviyordu ama kardeşim onu değil de onun kardeşim dediği kişiyi seviyordu ve o kişide beni.. Neden aşk imkansızı seçer ki..? Hayat çok ilginç karşılıklı sevsek belki çook mutlu olur, üzülmezdik.. Şimdi ise kardeşler düşman, düşmanlarlada kardeş olduk ne ilginç demi hayat ne olursa olsun dinlemeden yargılıyor herkesi..
Peki ben soruyorum bazen neden böyle diğerleri gibi olamıyoruz. Herkes mutlu nie üzgünüz diye ama sonuç hep yalnış seçim oluyor. Sonra kendime diyorum kalp seçim yapamıyor ki ama eee yine boş kaldı..
Sonuç yine üzüntü yine acı.
Ama anladığım tek şey sevsende sevmeyecekmiş gibi davranmalı ve sevdiğinin sevildiğinden haberi olmamalı..
Sadece hayat deyip geçmek gerek bazen....
