Χάρτινο Βασίλειο

Μπαμ!!! Ο ήχος από την πόρτα που κλείνει ηχηθηκε σε όλο το σπίτι. Ο Δήμος πετάει τα κλειδιά πάνω στο τραπέζι και αράζει πάνω στον καναπέ. Άλλη μια βαρετη κουραστική μέρα ήρθε στο τέλος της. Το δωμάτιο άδειο και σκοτεινό. "Πως κατάντησα έτσι;" αναρωτιέται. "ακόμα και αυτά υα ρούχα τα απεχθάνομαι. Νιώθω ότι με πνίγουν. Δεν ειναι εγώ. Το μόνο μου ήθελα είναι να γράφω. Κάποτε ήταν το μόνο που μου έδινε ζωή και ελπίδα."
Εκείνος δεν έκανε ποτέ πολλά όνειρα. Το μόνο που ήθελε από μικρός ήταν να γράφει, ιστορίες στίχους τα πάντα. Του έδινε χαρά. Κάθε μέρα περίμενε πως και πως να κοιμηθούν όλοι στο σπίτι για ανάψει τον φακό κάτω από το πάπλωμα και να αρχίσει να γράφει, να γράφει μεχρι να ξημερώσει, μέχρι να του τελειώσει το μελάνι. Αλλά ξέρεις, οι γονείς του είχαν αλλά σχέδια για εκείνον. Έπρεπε να αναλάβει την οκογενειακη επιχείρηση βλέπεις. Αυτό που θυμάται πολύ ξεκάθαρα ήταν μια φράση που του είχαν πει από μικρός,"αυτη η ζωή δεν έχει χώρο για καλλιτέχνες","Για εσένα εχουμε αλλά σχέδια..."
Τότε θυμήθηκε τον λόγω που σταμάτησε να γράφει. Εκείνη η μέρα. Ο πατέρας του μόλις είχε βρει το τετράδιο στο οποιο εγραφε. Ακολούθησε καυγάς. Ο μεγαλύτερος μέχρι τότε. Και τότε τοτε έγινε αυτό που δεν μπορούσε αυτε να το φανταστει. Το έσκισε και το πέταξε. Αυτό όμως δεν ήταν ένα απλο τετράδιο για τον Δήμο. Είχε γράψει μέσα εκείνη την ιστορία. Την πιο σπουδαία που είχε γράψει έως τότε. Όμως δεν πρόλαβε να την τελειώσει. Το μόνο που ήθελε ήταν να καταφέρει να την διαβάσει ολοκληρωμένη μια τουλάχιστον φορά. Ξέρεις δεν ήταν μια απλή ιστορία για εκεινον. Κάποιος άλλος θα έλεγε ότι ήταν μια εξωπραγματικη γεμάτη απο φαντασία ενός μικρού παιδιού. Όμως εκείνος ήξερε. Ήξερε ότι πίσω από κάθε λεξη που είχε γράψει υπήρχε ένα άλλο κρυφό νόημα που μόνο εκείνος ήξερε. Πίσω από κάθε πρόσωπο ή γεγονός υπήρχε μια κρυμμένη πραγματικότητα.
Αυτή η ιστορία ήταν για πρίγκιπες, νεκρές πριγκίπισσες, μάγισσες και φαντάσματα.
Καθώς θυμόταν αυτά ξαπλωμένος στο καναπέ αγκαλιά με ένα μαξιλάρι αναρωτήθηκε τι ακριβώς είχε γράψει. Τι ήταν αυτό που έκανε την ιστορία του τόσο ξεχωριστή. Και το κυριότερο... "ποιο θα μπορούσε να είναι το τέλος" αναρωτήθηκε και έπεσε σε έναν γλυκό ύπνο.