"Just Be Mine"

Chapter 4

 HER POV.

  Nasabi ko na bang 'cute' ang uniform nila? Kung ang dating Raven ang nagsasalita ngayon, malamang gusto niya tong uniform na'to. Ngunit ibang Raven na ito ngayon at wala akong ibang maisip kundi, magbihis at palitan ng skinny jeans tong suot ko. 

    Fitted long-sleeved blouse. Black necktie,embedded with W. Black pleated skirt, above the knee and black vest. Oh well, at least kulay black! But it shows too much skin! UGGGH. I can feel eyes staring at me. I ignore them. Mga lalaking pervs lang yan.

    Gaya ni Sir. 

   Sht! Bakit ko ba siya iniisip?! 

      I am currently drinking my mango shake nang may sumitsit sa akin. Deadma.

    "Miss! PST! Miss! MISS OMBRE!" Napatigil ako kasi tinawag akong ombre. Nilingon ko yung tumatawag and I put on my coldest stare. 

     "Hi." Bati niya. I just looked at him coldly.

     "Uhm, ano nga palang pangalan mo at anong college ka?" 

     "Anong kailangan mo?" tanong ko na walang kabuhay-buhay. 

     "Gusto ko lang naman makipag-kaibigan. By the way I'm Mark--"

     "JULES! Andyan ka---" May isang lalaking dumating na hingal na hingal. 

    Napaiktad yung kausap ko na lalaki. Napa smirk naman ako.

    "So Mark." pangungutya ko. Mark pala ha.

    "Uhm, Mark Julian Martin. Hehehe." sabay kamot sa batok niya. Palihim niyang siniko ang kaibigan niiya. 

      "OW! Uhm, Owhoah whoah. OWOW! Gutom na pala ako, balik lang ako sa cafeteria!" sabay takbo nung kaibigan niya. PSH> Buking.

     "K." tinalikuran ko siya sabay alis. 

    "sandali lang, anong pangalan mo?" Sunod pa rin siya ng sunod sa akin. Nakakainis. 

     "Ba't mo ba ako sinusundan? Aso ba kita? Gusto mo sipain kita palayo?!" 

     Napahinto siya. Hindi siguro siya sanay sa mga kagaya kong walang pake sa kanya. Akala siguro niya mahuhulog ako sa mga moves niya. 

    "Miss, pangalan lang at lulubayan na kita. Uhm, kasali yung kurso mo ah?" 

    Aba, nag request pa! "Its Raven, AB Media. Now, well you go away? Baka hindi ko na kayang magtimpi at makapagsabi pa ako nang mga hindi magandang bagay." 

    "Okay! Thanks. Bye Raven!"

  Bye my face!

    ****

   "Will you please stop following me?!" Dismissal na ngayon at unfortunately, sinusundan pa rin ako ng mokong nato.  

    "Julian nga pala ulet. Pasensya kung nagsinungaling ako kanina. Pwede mo rin ako tawaging Jules. San ka ba uuwi? Hatid na kita?" 

    "No thanks, I have my own scooter. Just go away before I curse you." Threat ko sa kanya. 

     May training session pa ako after nito eh. Buti na nga lang at martial arts instructor yung pinsan ko na mas matanda pa sa akin ng ilang years dahil hindi talaga ako magpapahawak sa ibaang lalaki dyan. Bumabalik yung mga alaala. Its still fresh and its just November. Ilang buwan na ang lumipas pero napaka lucid pa rin ng memory na parang kahapon lang nangyari.

     I changed my skirt into skinny jeans, so I'm wearing my school blouse and vest pero naka skinny jeans. Now that's more like it. xD

    I revved my scooter and the engine purred to life. I put on my helmet and I'm ready to go. 

   ****

    "Hi Ven, how's the new school and environment?" Since ayaw ko na bumalik sa Manhattan City kung saan isang malaking lake lang ang pagitan ng West at Manhattan, napag desisyunan nina Mommy at Daddy na dito sa bahay gawin yung sessions namin.

     "It was okay." I shrugged and went to my room. I changed into my sports bra and jogging pants. Bahala na si Kuya. 

    "I'm ready!!" sigaw ko  habang pababa sa hagdan at pumunta na kami ni Kuya Vince sa aming gym. 

    *** 

   "Lily! How many times do I have to tell you that don't attack with anger!" 

   "STOP CALLING ME LILY! AND I HATE THAT MAN!! AAAAAAGGGHHH!!!!" 

    Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Dito ko binubuhos ang lahat ng sama ng loob ko. 

   "LILIANNA RAVEN LEE! STOP!!" Sinuntok0-suntok ko siya pero bina-block lang niya yung mga offense ko. Nagpagting yung tenga ko nung sinabi niya ang buong pangalan ko. Kilala ako sa Lilianna o Lily doon sa dati kong pinag-aralan sa City. Ngayon, ayaw kong may connections ako sa buhay ko noon. That's why I call myself Raven now. That's why I'm different and that is why I am cold and I've built barriers to protect myself from them. I am shattered.

    "MANAAAANG! TRANQUILIZER!" 

   "OPO SIR!" 

      Nagalit ako lalo. "NO!! DON'T INJECT THAT THING!! BAKIT MO AKO IPAPAKALMA?! JUST FIGHT ME!!!" 

    "LOOK AT YOURSELF VEN! HINDI KA MAKATIRA NG MAAYOS! PINAPAGOD MO LANG YUNG SARILI MO, SO BETTER STOP IT!" 

    "NO!" May ginawang technique sa akin si Kuya kaya natumba ako at kinuha niya ang tranquilizer sa kamay ni Manang. Tumayo ako kahit sumakit yung balakang ko sa pagkakatumba pero huli na ang lahat dahil sinakyan ako ni Kuya mula sa likod, bale nakadapa na ako ngayon at inilagay ni Kuya yung mga kamay ko sa likuran ko at ininject niya yung tranquilizer.

   Then everything went dark.