ÜŞENGENÇ

-ARKADAŞLAR-

Evet bügün yeni okulumun ikinci günü ve ben okula gitmek zorundayım ikinci günde sınıfımı ve arkadaşlarmı daha iyi tanıyabileceğim ve onlarla tanışabileceğim için heyecanlıyım arkadaşlarımın nasıl biri olduğunu merak etmemek elde değil işte bu yüzden okula gitmek için hazırlanmıştım. Babamın benden daha çok heyecanlanmasına da hala anlam verememiştim işte ben bunları düşünürken aşağıdan seslenen babamın sesini duydum ve hemen geliyorum cevabını verdim. aşağı indiğimde babamın bana nefis bir kahvaltı hazırladığını gördüm ve babama noluyo şeklinde bir cevap verdim babam bugün ikimiz içinde özel bir gün olmasını istiyorum diyerek lafı ağzıma tepti. bu sofra karşısında ağzım açık kalmıştı fakat bu sofrayı görünce de annem yine aklıma gelmişti keşke o da bügunleri görebilseydi diye geçirdim içiden ve sonra aniden duygu degişikliğine girerek babamın karşısında nedensizce gülümsedim. Babam gülümsememin nedeni sorarcasına kafasını sağa sola salladı fakat hiçbir cevabım yoktu fakat bu sofra karşısında mutlu oldum dedim çünkü babam annem için bunu yaptığımı bilseydi bana kızardı çünkü beni üzmemek istiyor bu yüzden evde neredeyse hiç annemden bahsetmiyoruz kahvaltım bitmişti ve sofradan kalkmıştım yukarı çıkıp hazırlandım ve aşağıdan çalan korna sesini duydum bu bizim arabanın kornasıydı belli ki babam beni aşağıda bekliyordu hemen aşağı indim ve koşar adımlarla arabaya doğru ilerledim babam arabada beni soru yağmuruna tutmuştu bu yüzden çok sıkılmıştım kulaklığımı takıp pera sensiz ben dinlemeye başladım. neyse ki sonunda okula gelmiştik daha öncede buraya geldiğim için pek fazla heyecanlanmamıştım fakat arkadaşlarımın  nasıl biri olduklarını çok merak ediyordum sınıfıma çıktığımda herkes birer  grup halindeydi birisi hariç sanırım o hepsine küsmüştü bir sıra ona aitti ve orada oturuyordu beni gördüğünde off dercesine dudaklarını büzdü ve yanıma geldi şuanlık tek arkadaşım sanırım oydu adı Enes'ti aslında o kadar da kötü birine benzemiyordu fakat kimseyle konuşmuyordu bana merhaba dedi ve ona karşılık olarak merhaba ifadesinde gülümsedim ve tokalaştık ve biraz sohbet ettik onun da benim gibi olduğunu yani burs ile kazandığını duyduğumda sevinmiştim en azından beni anlayacak biri var diye geçirdim aklımdan ve ona neden tek başına oturduğunu sordum ve o da bana istersen yanıma oturabilirsin şeklinde bir cevap verdi ilk ders onun yanında oturmuştum fakat bu sınıf ya fazla çalışkandı yada çok tembeldi olanlara hiçbir anlam veremdim acaba sesizlermiydi ? yoksa bilmedikleri için mi konuşmuyorlardı ? bunu biraz düşündüm ve cevabımı aldım bunlar hem tembel hem de derste sessizlerdi ama bu nasıl olurdu ?