HERE U ARE

chapter 22

Aries John's pov

"Hindi ko nakitang may dala kang bag. Ang galeng!" gulat ako dahil nang lumakad na kami ay bigla siyang may sinakbit na bag pack.

"I thought you saw it. Akala ko may alam ka anong gagawin natin dito."

Agad kong binawi ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya at pumorma na parang handang handang sumuntok katulad sa mga boxing. Kinunot ko ang noo ko. Gulat na binaling ni Mark ang kaniyang tingin saakin at napadilat ang mata.

Aba malay ko ba sa gagawin namin? Hindi ko naman alam anong nasa isip niya palagi. Kala niya siguro babae lang ang nare-rape! Hoi kahit bakla ako at full package ang katawan mo para pagbigyan kang putukin ang cherries ko,ayaw ko padin noh ammp!

Pe-pero de-depende hehe!

"Tang-ina! Huwag mo kong gagalawin uuwi ako! Sige ka!"

His expression turns into an amused face and he laugh. I was mesmirized by the site in front of me. The laughing Mark Leiane Suarez. Damn my heart keeps pounding. How did things end up like this anyway?

"Silly."

He ruffled my hair and wrapped his arms around my body. And i felt his sigh through my shoulders.

"I feel sorry for making you so paranoid in things like that, but i promise i will not do anything without your permision."

Kumawala siya sa pagkakayakap at hinalikan ako sa pisnge. Naramdaman ko na naman ang pag-iinit ng mukha ko.

"Ano kaba! Pereng tenge" inayos ko ang buhok kong nakaharang sa harap ng mukha ko at pinapasada sa may tenga ko, choss! Nag pabebe ako sa harap niya. At siya namay inatras ang ulo dahil sa ginawa ko.

"pfft. Let's go" tumawa-tawa siya at iginaya naako palakad habang nakaakbay siya saakin at sakbit ang bag sa kabila niyang balikat.

Dumating kami sa open field ng ressort na napakalawak. Ibinaba niya ang bag niya sa damuhan, lumuhod siya at binuksan ang bag. Inilabas niya ang tela mula rito at binuklat.

Nakuha ko kaagad kung ano ang gagawin niya at agad ko siyang tinulungan dito. Pinaupo niya ako at tumabi naman siya kaagad.

Inilabas niya ang mga chips at junkfoods na dala niya. Nagulat din ako dahil may dala siyang canned beer at juice. If ever daw na ayaw kong uminom.

Echoss! kala mo naman tatanggihan ko yang beer. Mahal na mahal kita beer, lalo na ang may dala sayo.

After thinking about that a sudden thought flick on my mind. Ever since Mark and I are together I never said the three words to him. Oh My God! Kailangan ko bayung sabihin? Luh? Potang-ina pano kung ano? Ahmm ano?

"Are you still scared?"

I faced him and smile widely enough to let him know that i'm not scared at all. Sinuklian niya naman ako ng ngiti.
Tumunga ako sa beer na binuksan niya at ganun din siya. Nilaro laro ko sa kamay ko ang canned beer at tinitigan ito.

"Look up the sky, Hoobae."

I authomatically looked up the sky and i was amazed by the shining, shimering, splendin stars above and a very extravagant moon.

"W-wow! Ang ganda."
I heard his soft chuckle beside me.

"Hoobae."

"hmm?" tumugon ako sa tawag niya na hindi inaalis ang tingin mula sa itaas. Gusto ko lang ma-memorya ang bawat detalye ng kalangitan ngayon. Dahil ang sarap pagmasdan ang kumikinang na mga bituin na parang nagbabadya na kahit anong unos o kahit gaano kadilim, may ilaw at may pag-asa sa kahit saang anggulo tignan.