The Miserable Me

Prologue

Prologue

.........

September 21..

Waaaah! Waaaaah!! Waaaah! Waaah!

Iyak ng bata ang rinig na rinig sa apat na sulok ng pribadong kwarto ng St. Lukes Hospital.

Ang ingay mo namang bata ka iyak ka ng iyak. Hindi ko na alam gagawin ko sayo. Pagaalala ng aking ina sabay halik sa aking mga kamay.

Tatlong araw na ang nakalipas simula ng nanganak ang aking ina.....

Manang! Manang! Manang Serid!?. Tawag nito...

Oh bakit ineng? Anong nangyari sayo? Kanina kapa ba nagtatawag? Pasensya kana kase galing ako sa labas at bumili ng makakain natin ngayong hapunan. Wika ni Aling Serid...

Kanina papo kasi iyak ng iyak itong si baby hindi ko na po alam ang gagawin ko.. sagot nito.

Ah baka naman kase nagugutom na yang anak mo... Natimplahan mo na ba ng gatas?. ...Si aling Serid.

Hindi papo..  ng akmang tatayo na ito.

O siya siya ako na. Magpahinga ka na lang dyan. At ako ang magtitimpla at magpapadede sa bata para makatulog kana at makapahinga... Wika ni aling Serid.

Ay sya nga pala manang...... Nandyan naba si Daniel? ..

Wala pa naman.....

Lumipas ang tatlong oras............

Manang dumating na ba si Daniel? Wika ng aking Ina na si Vivien....

Nakoooo Vivien wala pa baka overtime nanaman yun kaya wala pa sya.... Ani manang Serid.

At pansin ko simula noong nanganak ka hindi pa iyon naparito, nagaaalala lang ako may problema ba kayo? Dugtong nito.....

Magsasalita na sana sya ng biglang nag ring ang kanyang telepono.

Kriiiiiiiiiiiing!! Kriiiiiiiing! Kriiiiiiiing!

Hello? Hello po? Hello po?..... Bati ni aling Serid.

Hello is this Serid?.... Boses ng lalaki ang nasa kabilang linyaaa.

Ay oo ngs.  Danie ikaw pala anong kailangan mo?.....

Nasaan ka?  Tanong nito...

Ah eh? Nasaaaa.... Sabay lingon sa likuran.

Nasa hospital. Bakit?.. dugtong nito

Ah ganon ba? Sige pauwi na ako pero dadaan muna ako dyan para makapagdala ng prutas.... Wika ng lalaking nasa telepono......

Osige  magiingat ka.....

Pagkapatay ng telepono agad naman nagtanong ang aking ina...

Manang anong sabi nya?......

Ano bang nangyayare sainyo? May problems ba kayo? Vivien may tampuhan ba kayo ni Daniel? At bakit pati ang bata ay nadadamay. Anak nyo ito bat d man lang siya pumunta para silipin ang bata? Ilang araw na at kung kailan malapit na kayong umuwi saka lang ito pupunta at magdadala ng prutas....... Sunod sunod na sabi nito.

Hindi ko rin po alam.. yun lamang ang tanging nasabi nya.

Maya maya.....

Oh Daniel! Nandyan kana pala.. sabi ni aling Serid

Nasaan ang bata?! Unang wika nito na parang di natutuwa....

Nasa tabi ni V-----.... Hindi pa tapos ang sinasabi nito at agad pumunta na ito sa tabi ng magina...

Daniel? Nandito kana pala mahal. Sambit ng aking ina...

Vivien napagusapan na natin to dba?.. bakit mo tinuloy to? Dba sinabi ko na sayo na------

Daniel ano ba?! Anak natin to!! Ano naman kung inilabas ko sya sa mundo?! Walang kasalanan ang bata!..

Vivien hindi kase ganon kadali yung gusto mo. Kakamatay lang ng asawa ko dba sinabi ko naman sayo na uunti untiin natin sa mga bata hindi yung ganito! Kakamatay lang ng ina nila tapos malalaman nilang may anak nako sa iba!!.

Daniel! Anong gagawin ko! Hindi ko na alam..
Gusto ko na din na makasama ka. Gusto kona din magkapamilya na kasama ka!

Naiintindihan kita Vivien pero sana intindihin mo din yung mga anak ko!,

Daniel anak mo din naman to!...

Ah basta Vivien sinabi ko na sayo noon pa! ipatapon mo na yang batang yan! Ayokong masaktan lalo yung mga anak ko!!

Pero Dan------

Sige mamili ka! Itatapon mo yang batang yan o papakasalan kita at ipapakilala sa mga anak ko?.

Nalaglag ni Aling Serid ang basong hawak nya at nabasag.....

Pero.......

Daniel!! Nasabi ni aling Serid bago tuluyang sumarado ang pinto sa pagalis ni Daniel...........

...…....…..….....

End of Prologue