Meet Me In Heaven
One Shot Story of MC_Adictus
- plagiarism is a Crime
-08/10/20
***
"Happy Birthday to you! Happy Birthday Happy Birthday! Happy Birthday to you!"
'Sana ma blow nya yung candle' iyon ang lagi kong wish every birthday nya kaso wala ih.. wala na sya kinuha na sya ni lord.
"Musta na kaya sya?" Tanong ni Lucho, My husband.
"Seriously! You almost killed her." Galit kong sabi at hinipan yung kandilang nakatayo sa malaki nyang cake.
Happy Birthday!
"Kasalan mo ito!" Sigaw ko. Totoo naman kasalan nya.
"Mahal, napag usapan na natin ito. Hindi ba?"
Sayang 10 na sana sya. Sampung taon na nang mawala sya. Sayang! Dapat ako yan eh. Ako yung nanjan.
"Hindi porket napag usapan pwede nang kalimutan, Lucho." Galit kong sabi at muntik ko nang makalimutan na narito kami sa tapat nang handa para sana sa kaarawan ni Akira.
"You killed her!" Sigaw ko at agad akong inawat ni Mommy. They killed her.
***
"Hey! Sorry na." Batid nya at humiga sa tabi ko pero hindi ko manlang sya nagawang harapin. Pinagpatuloy ko lamang ang pag babasa nang librong hawak ko.
"Sana yang sorry mo may magawa manlang... Pero wala Patay na sya!" Hindi ko na mapigilang mapasigaw. "Bakit Lucho? Bakit?"
"She save yo-"
"Pero ako dapat ang gagawa nun." Putol ko sakanya at doon ko na naramdaman ang pagtulo nang mga luha. Mga luhang nahaluan nang galit. Napansin ko' din na may tumulong luha sa libro.
"Alam mo... Mabuti pa na... Mag hiwalay na tayo." Pinilit kong wag mautal pero wala...
"You can't just do that."
"Anong gusto mong gawin ko?" Tanong ko at bumatid nang tingin
"Give me a chance."
"Chance?" Tanong ko at umayos nang upo.
"I can't." Batid ko at tumingin sa simbolo nang aming pag mamahalan.
20 years na kaming naninirahan sa iisang bubong. May problema sa akin na sabi nang doctor hindi daw ako pwedeng magka anak. Pero dumating pa'din si Akira.
"Bukas... Hanggang bukas."
"Please don't cry."
"Paano? Sa twing nakikita ko yung ibang taong may anak..." Hindi ko na natuloy ang dapat kong sabihin nang halikan nya ako ngunit agad akong bumitaw.
"Paano na yung pangako natin sa Diyos na hanggang kamatayan? Paano na yung Forever? Paano na tayo?"
"Nahihirapan na ako." At doon ko na tuluyang hinubad ang aking sing sing
"Maybe! We don't deserve each other." Huling salitang binitiwan ko at doon na natakpan nang mga luha ang aking mga mata.
***
"Mommy! Mommy!" O my god. Bumangon ako at agad syang pinasalubungan nang yakap.
"Mommy don't cry!" Sorry baby hindi ko mapigilang. I hugged her so tight.
"I miss you. Sunduin mo na ako." Masakit man pero maspinili kong sabihin iyon.
"No Mommy. I save you, wag nyo pong hayaan na yung pagligtas ko sainyo ay mabaliwala."
She's right.
"Some times. I dream na makita kita and now..."
"Mommy! Please don't cry!"
"Baby!"
"Mommy!"
"Meet me in heaven!" I tried to be brave pero hindi ko kinaya gusto ko nang sumama sa kanya. Gusto ko na syang makasama.
"Mahal!" Napatingin ako sa pinangalingan nang boses at nakita ko si Lucho na nakakunot.
"Mahal nakita ko sya ito..." Nang mapatingin ako kay akira, wala na ito. No! It can't be!
Lumapit sya saakin at naramdaman ko ang pag yakap nya saakin.
"No! Please don't. Wag kang sumuko."
"Patay na sya Denise."
"Patay na ang anak natin."
"Hindi ko kaya." Batid ko at napayakap sa kanya
"Pwes kayanin mo. Ito lang yung hiling ko- hiling namin."
"Dapat kasi ako nalang! Bakit sya pa? Bakit? Hindi ko manlang naranasan na mahawakan sya."Pero kanina. Bahagya akong napangiti.
"Satingin mo matutuwa sya? Satingin mo sasaya sya kapag nakita ka nyang naiyak? Tatay nya ako Denise. Tatay. Nawala sya saakin pero ni minsan umiyak ba ako. Sinubukan kong maging matapang para sayo- satin sana gawin mo'din iyon. Wag na para saakin para nalang sakanya."
"Sorry!"
"If gusto mo na maghiwalay tayo..." Tinanggal nya ang kanyang sing-sing at maingat nakinuha ang aking palad na nakasara. Binuksan nya iyon at inilagay yung sing-sing.
"Mahal kita kaya pag bibigyan kita. Ito lang ang maipapangako ko. Please don't cry. Wag mo na syang iyakan. Please!" Maiyak nyang sabi at unti unting tumayo. Napatango naman ako at napahagulgol ako nang iyak.
Bakit pa kasi kami naaksidente? Bakit nagkacar accident? Buntis ako nang mangyari iyon at dahil nawalan ako nang malay si Lucho ang nag bigay nang desisyon sa mga doctor kung sino saamin ang bubuhayin.
"Kapag sya ang nabuhay magkakaroon sya nang sakit. Gusto mo ba iyon? Denice?"
Maghintay ka Akira. Maghintay ka.
-THE END
