Apparently,Into You #1 (CHANGES)

PROLOGUE

PROLOGUE. ☑️

  7 years old self, promised to marry my bestfriend when we're still together ti'll we're 20s but then... I am the only one who promised that., Not him because of the reality that he loves someone else and here i am longing for the love that i deserved that thing called 'I am the first one but ended up choosing the person he met on his mid life'.

***

"Hoy!" Pagsigaw at pagbato sakin ng unan ng pinsan ko kaya masama akong natingin sakanya habang punong puno ang mukha ko ng iyak

"Pati ba naman ikaw sasaktan ako!" Pagbulyaw ko sakanya

"Kadramahan mo diyan!"

Naiiyak talaga ako sobra ang sakit lang kasi isiping bakit walang happy ending yung YOUTH OF MAY!!!

"Ikaw tong nag recommend saking panoorin to tapos sasabihin mo saking kadramahan ko! siraulo ka! huhuhuhu" Nagtakip nanaman ako ng mukha

Nakakaiyak talaga putek

"Pft--BWHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

napatigil ako sa pag-iyak ng marinig yung tawang kala mo mangbabarang

"Tinatawa mo diyan!" Bulyaw ko sakanyang naiinis

"Whahahahahahahaha" Pagtawa pa niya at may pahawak hawak pa sa tiyan

"Inamo! unalis ka nga dito sa kwarto ko! Umuwi ka na sainyo!" Panggigil kong sabi sakanya

"Ha...Hahaha...Ha..T-teka ha ..haha"

I looked at her with blank face.

"PFT!"

"Waaaahhhhh!! Umalis ka na talaga tanginamo! pinagtatawanan mo lang ako kita mo namang nadadala ako sa pinanonood ko hayop ka! ALIS!" pagtaboy ko sakanya sabay hila paalis ng kwarto ko

"T-teka hahahaah"

Abnormal!

Ini-locked ko na yung kwarto ko at babalik sana ako sa higaan ko para maglukmok rinig ko parin yung tawa nung bruhang yun

"Uuurrrgghhhh!! Ayoko ng manood nang mga ipinapanood niya sakin! Tangina!" Inis akong nahiga sa higaan ko at nagtalukbong uli hanggang sa nakatulog ako.

Pagkababa ko wala yung pinsan kong siraulo kaya nagmadali akong kumain para pumasok sa school.

Siguro pumasok na yung gagang yun hindi man lang ako ginising amp. (sa isip ko)

Sa pagmamadali kong kumain nabulunan pa ako hanggang sa natapos na ako sa mala pantasyang pagkain.

Ngiting-ngiti akong pumasok sa campus nang paliko na ako halos maibagsak ko pa yung dala dala kong mga libro dahil sa nakita kong dalawang naglalakad na magkahawak kamay pa at ngiting-ngiti pa.

Malakas na kabog sa dibdib ko at parang naninikip pa ito pinulot ko kagad yung mga librong na hulog at umiwas sakanila at doon dumaan sa ibang direksyon.

Mas may maisasakit pa sa reyalidad ng pag-ibig na meron ako kesa sa kdramang pinapanood ko

Yung akala ko para kami sa isat-isa pero sa iba pala siya nakalaan naaalala ko pa yung sinabi kong pangako para sakanya

  pagnagkataong 20 years old na ako magpapakasal ako sakanya.

I wiped my tears ng makaabot na ako sa room ko at pumasok na para bang wala lang yung iyak ko kanina.

Hindi talaga pwede kami. (Sa isip ko)

* Meanwhile...

"I transferre school" I said to her