Το πρωί που ξύπνησα δεν βρήκα τον Namjoon δίπλα μου και ανχώθηκα.
Μετά κατέβηκα κάτω για να δω αν ήταν εκεί και δεν ήταν ούτε εκεί πήγα στο μπάνιο και στο σαλόνι δεν ήταν πουθενά.
Άρχισα να ανχώνομαι και αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο. Αλλά δεν μου το σήκωνε εκεί ήταν που τρόμαξα στα αλήθεια.
Αν χτυπήσε και τώρα είναι στο νοσοκομείο.
Αν δεν με αγαπούσε πια και με παράτησε.
Εκεί που ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Namjoon με κάτι σακούλες σούπερ μάρκετ στα χέρια του.
Εγώ κατευθείαν έτρεξα πάνω του και τον αγκάλιασα χώρις να το καταλάβω δάκρυα ανακούφισης κυλούσαν στα μάγουλα μου.
Nm: Εεε γιατί κλαίς;;
Χ: Νόμιζα κάτι σου συνέβη γιατί δεν απαντούσες στο τηλέφωνο ανησύχησα;;
Nm: Δεν είχα μπαταρία συγγνώμη.
Χ: Γιατί ζητάς συγνώμη;;
Nm: Γιατί σε έκανα να κλάψεις.
Χ: Απλά μην με άφησεις.
Nm: Δεν πρόκειται.
Χ: Τελικά που ήσουν;;
Nm: Πήγα σούπερ μάρκετ γιατί δεν είχε τίποτα να φάμε.
Χ: Οκ πάμε να φτιάξουμε πρωινό;;
Nm: Ναι.
Πήρα και εγώ κάποιες σακούλες και αρχίσαμε να φτιάχνουμε πρωινό μην φανταστείτε κάτι ιδιαίτερο μια ομελέτα προσπαθούσαμε να φτιάξουμε.
Αφού έσπασα τα αυγά έδωσα το μπολ στον Namjoon για να τα ανακατέψει.
Μέγα λάθος όταν έπιασε το μπολ για να τα ανακατέψει του έπεσε το μπολ από τα χέρια και το έσπασε μαζί με τα τελευταία αυγά που υπήρχαν στο ψυγείο και έκανε και την κουζίνα χάλια με τα αυγά δηλαδή δεν θα τον αφήσω να ξανα αγκιξει τίποτα δεκα μεταρα μακριά από την κουζίνα θα τον έχω.
Αφού τον μάλωσα και τον έβαλα να κάτσει στο σαλόνι έφτιαξα την κουζίνα και άρχισα να κάνω μίγμα για κρέπες δεν μπορούσα να φτιάξω και τίποτα άλλο πάλι καλά που είχε μείνει ένα αυγό και κατάφερα να το φτιάξω.
Καθώς έριχνα το μείγμα στο τηγάνι δύο χέρια τυλίχτηκαν γύρω από την μέση μου.
Nm: Είσαι ακόμα θυμωμένη μαζί μου;;
Χ: Ναι τώρα φύγε θέλω να μαγειρέψω.
Nm: Έλα βρε μωρό μου εγώ που σε αγαπώ.
Χ: Έκανες την κουζίνα χάλια και ούτε βοήθησες να την μαζέψουμε.
Nm: Μα δεν με άφησες.
Χ: Και πολύ καλά έκανα να χρειαζόμαστε μετά μια μέρα να την συμμαζέψουμε.
Nm: Και τώρα θα μου κρατάς μούτρα;;
Χ: Ναι.
Nm: Ακόμα και τώρα.
Είπε και με φίλησε στο μάγουλο.
Χ: Χμμμ ναι.
Nm: Τώρα.
Είπε και με φίλησε στην μύτη μου.
Χ: Γιατί με πειράζεις;;
Nm: Εγώ δεν κάνω κάτι.
Δεν καρτηθηκα άλλο τον έπιασα από τον λαιμό και άρχισα να στον φιλάω.
Nm: Τώρα εντάξει;;
Χ: Ναι.
Και με έπιασε αυτός από την μέση μου και με φίλησε μέσα στο φιλί μας μύριζα καμένο.
Χ: Namjoon οι κρέπες!
Τον έσπρωξα μακριά και πήγα να δω την κρέπα.
Κάνε να μην είναι καμένη έλεγα από μέσα μου.
Την γύρισα και ήταν...όχι καμένη.
Κάρβουνο είχε γίνει την πέταξα και έκανα μούτρα στον Namjoon.
Χ: Πάει το πρωινό μας.
Nm: Έλα δεν πειράζει ντύσου να πάμε έξω να φάμε.
Χ: Καλά.
Πήγα πάνω και έβαλα ένα κολάν και ένα φούτερ δικό μου. Αφού έβαλα τα παπούτσια μου πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω.
Χ: Έτοιμη!
Nm: Ωραία πάμε;;
Χ: Πάμε!
Και φύγαμε για το εστιατόριο.
_______________________________________________
Τέλος καί αυτό το κεφάλαιο ελπίζω να σας αρεσε άμα σας άρεσε βάλτε ένα ⭐ για να ξέρω ότι θέλετε και άλλο.
Σε 9 μέρες έρχεται το comeback ποιος είναι ενθουσιασμένος ;;
Btw ο Namjoon με το μπλε μαλλι είναι τέλειος.
Τα λέμε στο επόμενο.
Γειά σας 👋
💜
YOU ARE READING
Why Its Have To Be You?
FanfictionΗ lee Χρυσούλα είναι ένα 17 χρόνο κορίτσι που από πάντα ζούσε στην Κορέα παρόλο που η μαμά της είναι από την Ελλάδα και ο πατέρας της από την Κορέα. Στο σχολείο τα πάει καλά ΣΧΕΔΌΝ με όλους εκτός από 1 τον Kim Namjoon και την παρέα του. Τι θα γίνει...