Kimileri gider,kimileri kalır en azından bir karara varırsın ve hayatını onunla veya onsuz bir yola koymaya başlarsın.Sen beni öyle bir yola ittin ki,unutsam olmuyor seninle de olmuyor.Ne kadar saçma değil mi? Ama malesef gerçek şimdi diyorum ki sensiz bi yola gireyim ama yapamıyorum da sonra diyorum yanımdaymışsın gibi her günüm seninleymiş gibi yapayım inan bunu yapmak daha zor oluyor.Bir karara varıp ta sussaydık inan kelimeler boğazımı parçalayıp içimi kan revan etmezdi.Şu an içim paramparça,birleştirmeye ne zaman kalksam seninle aynı cam kenarında oturup aynı şarkıyı dinlediğim an geliyor aklıma,seni saatlerce gizlice izlediğim zaman geliyor.Sana bir şey söylesem beni rahatlatamıyorsun daha çok kapalı konuşup daha çok itiyorsun beni yolun sonuna.Şu an öyle bir yerdeyim ki Yıldız Tilbe'nin de dediği gibi "Biraz ümidim olsa ömür boyu beklerdim" işte tam bu sözün içindeyim,bekleyecek halimin kaldığını da düşünmüyorum.
