Her

una

Jaira,

"Ate laro tayo ng bahay-bahayan!",suggest ko sa kanila wala kasi kaming mapili na lalaroin nakakapagod kasi pag habol-habolan 'yong laroin namin.

"Oo nga tama si Ate Jai tapos si ate Lara 'yong nanay na manganganak",suhesyon din ni Ylena.

"Tapos ako naman 'yong Doctor na mag papanganak sayo Lara",hagikhik ni ate Keirra

"Kami naman ni Ylena 'yong kamaganak ni ate Lara",sabi ko at humagikhik

"Napaka ano niyo naman ako talaga!?",galit na sambit nito

"Aba oo naman! napaka mainitin naman ng ulo mo laro lang naman to",natatawang sumbat sa kaniya ni ate Keirra

Kaya wala siyang magawa kundi ang sumangayon nalang kaya natawa kami sa reaksyon niya buong laro kasi naka pout tas naka kunot ang noo habang umiiri hehe.

Nasa kalagitnaan kami ng laro ng tawagin kami ng magulang namin,

"Jaira!,Keirra! Hala uli laanay kam ngadi kay mangangaon na!"(trans:Jaira!,Keirra! Umuwi muna kayo dito at kakain na tayo),sigaw ng aking mama

"Opo mama/mommy!",sigaw namin pabalik

Mommy pala ang tawag ni ate kierra sa mama ko nakasanayan na niya e.

"Cge mamaya nalang tayo mag laro",paalam namin sa kanila

Nag wave muna kami sa kanila bago umalis at kumain ng lunch.

-

Hayst those memories napaka fresh pa rin sa utak ko 'yong memories na yon ilang taon na ang nakakalipas.

Nandito kami ngayon si Ate Kierra sa Paris kasi may family dinner kaming a-attendan birthday kasi ni tito papa niya kaya may family dinner kami,simula ng maging Doctor kami ni Ate pinangako namin sa sarili namin na i spoil 'yong family namin sa mga gusto nila para ma ibalik 'yong mga sakripisyo na ginawa nila para saamin.

Hindi naging madali na abotin ang anong meron kami ngayon at normal lang iyon lagi naman kaming nag tutulongan at pinangako namin sa isa't isa na walang iwanan at mag tutulongan kami.

Bihira mo ang mga malokong tao noong araw e isa nang mga Doctor at nakapagpatayo ng sariling mga Hospital.

Nandito kami sa isang sikat na restaurant sa paris para sa family dinner pagkadating namin completo na lahat nandoon na si tito,tita,at 'yong nakababata niyang kapatid na sina Elijah at Raen nandoon narin ang parents ko pati 'yong lola namin.

Umupo na kami ni Ate at nagsimula ng kumain ang lahat nabasag ang katahimikan ng mag tanong si Tita.

"Kamusta na kayong dalawa?,busy ba sa work?",tanong niya saamin

"Okay lang naman po tita,namamanage ko naman 'yong busy schedule ko",sagot ko

"How about you nak?",tanong niya kay Ate Kierra na naka tulala,hindi ko alam kong bakit naalimpungatan naman siya sa tanong ni tita at tumikhim muna bago sumagot.

"I'm fine mom Alvares Hospital is in good hands you don't need to worry",saad nito na parang walang ng yari

"Well that's good to hear from the both of you since you have a hectic schedule you manage to join us here",my Mom said

"Well family comes first Mommy,hindi namin palalagpasin ni Jaira ang dinner na ito since bihira lang tayo mag sama sama",sambit ni Ate kierra

"By the way Mom how long are you going to stay here in Paris?",tanong ko sa kanila

"Oh,after one week babalik na din kami sa pilipinas kasi may pasok pa itong dalawa kong pamangkin",she said referring my two cousin's

"Oh I see",tipid kong sagot pag tingin ko kay ate Kierra tulala nanaman ito habang may tinitinganan sa malayo I was about to look ng biglang mag ask si tita

"How about you two how long are you going to stay here in Paris?",tanong ni tita ako na ang sumagot since Ate kierra is still tulala

"Uuwi rin kami pag katapos ng seminar namin dito hindi naman namin pwedeng pabayaan ang Alvares at Bretal Hospital",sagot ko

"Oh I see,napakagalante niyo nang mag pinsan hindi maipagkakailang mga maloko kayong mga bata noong unang panahon Hahaha",sagot ni tita

"Well people change tita,we're matured now",I said while laughing

"Do you still remember Lara? Your childhood Best Friend?"tanong ni tita

Gulat kaming napatingin sa kaniya ni Ate kierra

"Oh bat nagulat kayo?",tanong ni tita

"Nothing Mom",sagot ni Ate kierra

"So do you still remember her?"tanong niya

"Yes",sagot naming dalawa ni ate Kierra, of course who wouldn't remember her...Our childhood best friend.

"I just saw her kanina while I was in the bathroom,Hindi ko na nga siya maalala kasi napakalaki na ng pinagbago niya but she recognise me I invited her to stay with us but she said she has a appointment to go kaya she left already I think",mahabang kwento ni Tita

"So it was really her",sambit ni Ate na parang sigurado siyang si Ate Lara 'yong nakita niya

"You saw her,but didn't even bother to tell me?",tanong ko sa kaniya

"I was shocked, and you were busy talking duh",she said ang rolled her eyes

"How rude of you Ate!",sabi ko

"Sis how can I talk to you when I'm shocked?",she said

"Well you have a point,but still you didn't tell me"*pout*,sabi ko

"Stop pouting you're like a duck",natatawang sambit niya

Hindi ko nalang siya pinansin at nag patuloy sa pagkain,ang sarap ng food nila gusto ko mag take out kaso tinatamad ako hehe.

She saw ate Lara pala but she didn't tell me napaka rude talaga ni Ate hindi na nagbago hayst!-_-

Pag katapos ng dinner uwi na kami sa hotel na inistayhan namin dito sa Paris,pagdating namin sa room namin Agad siyang humiga sa kama kaya sinita ko siya at pina half bath.

"Ate mag half bath ka muna you're so madumi na",sita ko sa kaniya

"Stop being conyo Jaira Girl okay I understand",sabi niya at tamad na nagtungo sa banyo

It will take her an hour to finish cause she moves like a turtle so slow,after she's done ako na ang sumonod na nag half bath,pagkalabas ko ng bathroom nakita ko siyang nag susuklay ng buhok niya.

"You saw her pala kanina,what does she look like?" I ask her referring to ate Lara

"Well she's the same lara we met 10 years ago but she became tall and slim",she said

"Is Ylena with her when you saw her?",Tanong ko

"No I think she was here for business",sabi niya

Bago kami matulog nakasanayan na naming mag basa muna ng Bible at mag pray.

Well this has been a long day,hope to see and meet ate Lara soon kahit makita lang namin siya at malaman kong ayos lang siya okay na kami ni Ate kierra doon kahit hindi na namin malaman yong rason kong bakit niya kami iniwan basta makita lang namin siya at bumalik ulit 'yong dating pagkakaibigan namin 'yon lang ang mahalaga.

-
Grammatical errors ahead

Typos and,

Wrong spellings

Comment down sa baba kong anong tingin niyo sa unang pahina ng story hehe,God Bless!

I A M J A Z Z Y B R L S O