Answered

Chapeter 2

Dumaan si Setty sa pinakapaborito niyang

kainan para bumili ng kape. Isa iyong

restaurant na presyong turo-turo. Nagaagahan naman siya bago umalis ng bahay

kaya lang masyado talaga siyang

nasarapan sa kape sa kainan na iyon kaya

‘pag may pagkakataon ay dumaraan siya

doon para magkape. Pagpasok niya sa

loob ay biglang nag-beep ang message

alert tone niya kaya naging abala siya sa

paghahalakwat ng bag niya habang

naglalakad. Lumaylay na naman sa mata

niya ang mahaba niyang bangs at natakid

pa siya sa isang paa ng silya. Dahil doon, bigla siyang may nabangga na

narinig niyang napasinghap. Nang mag-angat siya ng ulo ay sumalubong sa

kanya ang guwapong mukha ni Florenz. May hawak itong isang tasa ng

kape na natapon sa business suit nito kaya pala ito napasinghap.

“You, again?” Nakakunot-noo ito.

“I’m sorry! This time, tatanga-tanga talaga ako. Aaaminin ko

iyon. I’m sorry!” Agad siyang kumuha ng tissue sa kalapit na table.

Idadampi na sana niya iyon sa natapunang damit ni Florenz nang hawakan

nito ang braso niya. Binalingan niya ito.

“Parati ka na lang bang wala sa sarili mo? No wonder kung gaano

kadami na kaming biktima ng pahamak mong bangs!” anito. Kumulo ang

dugo niya. Ngayon, totoong naiinis na siya. Nagsusuplado na naman ito

tulad noong muntik na siya nitong masagasaan. Bigla na niyang naalala ang

sign na hiniling niya. Strike one. Nakita na niya ito nang hindi sinasadya.

“Hoy, wala kang pakialam sa bangs ko dahil akin naman ito.

Bitawan mo ako.” May kung anong kakaibang damdamin kasing hatid ang

mga kamay nito na nakahawak sa braso niya. Pero hindi siya binitawan

nito. “Bitawan mo sabi ako, sisigaw ako dito ng ‘rape’ sige ka.”

Marahang binitawan nito ang braso niya. Napabuntong-hininga pa

ito at seryosong tinitigan siya. “All right! I’m sorry noong isang araw.

Noong tawagan kita. Gusto kong bumawi. Let’s have breakfast?”

Napakunot ang noo niya. Nagbago agad ang mood nito? Ang bilis

naman ata.

May naisip siyang magandang ideya. She smiled. “Okay. Pero mas

mabuti, ayusin mo muna ang sarili mo. Halata kasi sa cream na longsleeves

mo ang mantsa ng kape at saka malagkit iyan.”

Ngumiti ito. At kahit nakasalamin ito, naaninag pa rin niya ang

expressive nitong mga mata.Sa palagay niya iyon ang asset nito. “Oo nga

ano. Wait.” Iginiya siya nito sa kalapit na mesa at pinag-urong ng silya

bago siya pinaupo. “I’ll just fix this mess, wait there.”

Napatango na lang siya bago siya nito iwan. Iyon ang unang