0.0

1.1K 60 12
                                    

Her zaman herkesten uzakta yaşamak istemişimdir. Ve en sonunda bunu başarabildim. Balıkesirin küçük bir köyünde müstakil bir evde yaşamaya başladım. Üniversiteden sonra yaptığım en iyi şey bu eve taşınmak olmuştu. Yalancı insanlardan, kendi menfaatleri için yanımda duran 'Sahte arkadaşlardan' kurtulduğum için gerçekten çok mutluyum.

Hayatta her zaman tektim. Başım sıkıştığı zaman koşabileceğim bir babam bile olmadı yada ilk aşkımı anlatabilecegim bir annem bile olmadı. Ne oldu diye sormayın çünkü bende bilmiyorum onlar hakkında tek bildiğim beni daha bebekken babaanneme bırakıp gitmeleri. Bu gerçekten çok acımasız onlar hakkında hiç bir şey bilmiyorum. Bakıp sövebileceğim bir fotoğrafları, yada mutsuz hissettiğim zamanlarda başında haykırabileceğim bir mezarları bile yoktu. Her seferinde iyi niyetimden kaybettiğim için çevremde kimsenin olmaması, kimseyi istememem normaldi.

Üniversiteden sonra konuştuğum tek arkadaşım var hafta sonları bana gelir gelirkende parasının hepsini abur cubura içkiye harcar sabahlara kadar uyumaz içerdik. O aramasa bende aramam bendeki de böyle bir hayırsızlık. Dost diyebileceğim tek insan Zeren en kötü günlerimde terslediğim hatta evimden kovduğum zamanlarda bile yanımda olan sadece beni düşünen tek gerçek dost.

"Alya hadi uyansana!"

"Ya saat daha çok erken in üstümden gerizekalı"

"Kahvaltıyı hazırlıyorum 10 dakika içinde mutfağa geliyorsun yoksa ne olacağını biliyosun" dedi ve gülerek indi üstümden.

Yoksa ne olacağını biliyordum üstüme su dökerdi bu saçma şeyi 4 yıldır her geldiğinde yapar ve bunu yapmaktan hala vazgeçemedi ne yazık ki. Yataktan 10 dakika sonra kalkıp kendimi mutfağa attım yüzümü yıkamayı sevmem hatta hiç yıkamam. Her zamanki gibi dolapta olanlarla yetinmeyip sokağın sonundaki bakkala gidip bir sürü şey doldurmuş buz dolabına . Ben daha yüzümü bile yıkamaya üşenirken bundaki bu enerji nasıl oluyordu? hayatıma neşe katan tek insandı zaten yalancı sahte insanlara ihtiyacım yoktu.

Kahvaltıdan sonra Zerenin zoruyla üstümü değiştirdim. Kendisi benim kıyafetlerimi beğenmez kendi kıyafetlerinden zorla giydirirdi. Bu günde böyle oldu onun rengârenk kıyafetlerini zorla giydim kendisi benim moda katili olduğumu düşünür. Bir saat zerenin hazırlanmasını bekledikten sonra evden çıktık. Hafta sonu bu salağın doğum günü olduğu için hem ona kıyafet bakacaktım hem de bir mekan arayışında olacaktım. Böyle parti işlerini hiç sevmem ama Zeren için herşeyi yapabilirdim.

•TELEFONDAN YAZDIĞIM İLK HİKAYEM OLDUĞU İÇİN SONRASINDA BİRAZ SAÇMA BULDUM VE DÜZENLEMEYE KARAR VERDİM DİĞER BÖLÜMLERİ DE DÜZENLEDİKTEN SONRA PAYLAŞICAM.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 30, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Üniversiteli {Düzenleniyor}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin