068

661 22 6
                                    

Shawne Chlaea Montez

I waited for Georgette to come. I'm currently arranging my things on my bag. Uwian na kasi, pero may mga kaklase pa rin akong nandito sa loob. They seemed so focused on what they were doing. Kaniya-kaniya sila ng tingin sa kani-kanilang mga cellphone. 'Yung iba ay pasulyap-sulyap sa akin ngunit hindi ko na lamang ito pinansin.

I wonder what's Georgette's problem. Biglaan ang pagkakasabi niya, and it seems like something is wrong. Ayaw niya pang ipabukas sa akin ang Twitter app ko. Alam niya na mang lagi akong nagbubukas nun kada pagkatapos ng klase.

To my curiosity, and since wala pa naman si Georgette, I got my phone and opened my Twitter app. Nagulat ako nang marami akong natanggap na notifications and messages.

Kumunot ang noo ko. Nakaprivate ang acc ko, so bakit ang dami nito?

Pipindutin ko na sana ang notifications, nang may biglang humablot sa akin ng phone ko.

"Hey!" saway ko kay Georgette. Siya lang pala ang dumating. She was even panting at parang tinakbo niya ang distansya mula sa building nila papunta dito.

"Bakit ka hinihingal? Grabe 'yang pawis mo. Punasan mo nga," I told her and gave her my handkerchief. Hindi niya ito tinanggap.

Hinawakan ko ang kaniyang braso at nanlaki ang mga mata ko dahil sa lamig na naramdaman ko.

"Fuck, Georgette! Bakit ka nilalamig? Do you have fever?" I touched her forehead and her neck, hindi naman mainit.

Nagulat ako nang hawakan niya ang palapulsuhan ko at hinila ako palabas ng room. Ngayon ko lang napansin na nakatingin na pala sa amin ang mga kaklase ko, especially to me. Why?

Nakarating kami sa likod ng building namin. Hinarap ako ni Georgette sa kaniya at tinignan sa mga mata. I did the same.

"Why are you looking at me like that?" Hindi ko na napigilang itanong.

Instead of answering, she asked a question, too.

"Did you open your Twitter app?"

My forehead slightly creased. There's really something wrong. Nararamdaman ko.

"Yeah, I checked it. Papindot na sana ako sa notifications nung hinablot mo sa akin 'yung phone," I rolled my eyes at her. Ang seryoso kasi.

She closed her eyes tightly.

"Bakit ba kasi?!" Tanong ko. I'm so curious about what's happening.

She took out her phone. Nakita kong may dinial siya sa phone niya.

"Where are you?.... Si Klive, nasaan?... Okay, okay. Please bring him here. Nasa likod kami ng building nila Sheya."

Lalong kumunot ang noo ko. "What the fuck is happening, G?!"

Naiinis na rin ako. Pwede naman sabihin na sa akin kung anong meron.

Dahil sa pagkainis, I took out my phone, opened my notification on my twitter app. I click one tweet were I was mentioned.

Na dapat hindi ko na ginawa...

What the fuck is this?!

I fight myself not to cry.

Who the fuck took this?

It was a video of me and the guy at the bar nung birthday ko.

My eyes widened with what I saw. We were kissing there. It was clear na gumanti ako ng halik.

Fuck!

My eyes started to water. Damn, si Klive!
Mabilis na lumandas ang mga luha ko sa aking pisngi.

I scanned through the reply section. I saw some tweets about me and Klive.

ghorl @walaakongpake
malandi 😏 akala ko ang bait, cheater pala

» ghorltwo @saChainzlangkekembot
Replying to @walaakongpake
true. kinaibigan pa ang Chainz, malandi talaga 🙄

ghorlthree @papansinlang
hindi niya deserve si Klive! hindi niya deserve maging kaibigan ng Chainz!

I scrolled down, kahit bumubuhos na ang luha ko.

Bigla na lang hinablot ni Georgette ang phone ko at pinatay ito.

"Don't think about it. Everything will be okay," she said then she hugged me.

I want to thank her for that. Hindi na ata kaya ng tuhod kong sumoporta sa pagtayo ko.

I cried and cried. Then it hit me.

"How did they -"

She cut me off.

"Someone hacked your account. Pero hindi account mo ang ginamit sa pagpost nung video," she said.

I fisted my knuckles.

Ngayon, alam ko na kung bakit gano'n ang mga kaklase ko kanina.

Pilit kong pinigilan ng pagluha. It took long minutes before I calmed down. Gusto ko na lang umuwi at magkulong sa bahay.

Ready na sana akong tumakbo nang makita kong papalapit na si Klive and Aivan.

I feel so embarassed.

Fuck, everyone thinks I'm a cheater now!
What should I do?

"Hey hey, what happened?" Aivan asked.

"You didn't know?" Tanong pabalik ni Georgette.

"Know what?"

I turned to Klive who was already in front of me. His brows were furrowed, ang mga mata niya ay parang nagbabaga na rin. Did he saw it?

I bowed my head. Hindi ko siya kayang titigan. Feeling ko, ang laki ng kasalanan ko sa kaniya. Siya 'yung umintindi nung gabing 'yun kahit may nagawa akong kamalian. He doesn't deserve this.

Nagulat na lang ako nang bigla niya akong hilahin at yakapin.

"What did I tell you? Sabihin mo sa akin 'yung sinabi ko nung gabing 'yun." magaan niyang sabi. Parang iniingatan niya ang bawat pagsabi ng mga salita.

I cried harder. Hindi ako nakasagot. That was also the time when he gave me a gift. A necklace with a ring as the pendant of it.

I wasn't asleep that time. Narinig ko rin 'yung sinabi niya pagkatapos niyang isuot sa akin iyon.

It was all my fault. Dapat mas naging responsable ako sa sarili ko. Dapat hindi ako nagpakalasing. Dapat binantayan ko na lang si Georgette at hindi na uminom.

E 'di sana wala itong video na kumakalat. E 'di sana walang mangyayaring gano'n.'

I don't really know what to do.

Pero isa lang ang nasa isip ko...

Hindi ko kayang masangkot si Klive sa gulong ito.

By MistakeWhere stories live. Discover now