Jungkook ff - Demon's Mate

Κεφάλαιο 1

Είμαι η Ναόμι. Είμαι 17 χρόνων. Είμαι ορφανή. Συνήθιζα να μένω σε ορφανοτροφείο μέχρι που με υιοθέτησε μια οικογένεια. Αλλά ποτέ δεν μου συμπεριφέρθηκαν σαν να είμαι οικογένεια τους. Ο πατέρας μου πάντα με αγαπούσε αλλά η μητέρα μου πάντα με χτυπούσε. Πάντα με ανάγκαζε να κάνω όλες τις δουλειές του σπιτιού. Αν δεν τις έκανα θα με χτυπούσε μέχρι θανάτου. Ο πατέρας μου δεν ήξερε τίποτα για αυτό. Πάντα ήταν εκτός χώρας για δουλειά και οπότε ερχόταν η μητέρα μου ήταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Έκανε σαν να ήταν η καλύτερη μητέρα στον κόσμο. Σε αυτή την περίπτωση φρόντιζε εμένα και την αδερφή μου. Ναι έχω μια αδερφή. Αλλά είναι επίσης αγενής προς εμένα. Πιστεύει ότι έχω ψυχικά θέματα. Πιστεύει ότι την ζηλεύω για αυτά που έχει. Η μητέρα μου επίσης δεν με αφήνει να πηγαίνω σχολείο. Αλλά η αδερφή μου πηγαίνει σχολείο. Πάντα ήθελα να τρέξω μακριά από αυτούς. Είχα αρρωστήσει από τον πόνο. Δεν υπήρχε μέρα που η μητέρα μου να μην με είχε χτυπήσει. Μερικές φορές έβγαζα αίμα εξαιτίας του ποσού με είχε χτυπήσει. Σήμερα η μητέρα μου και η αδερφή μου Jennie βγήκαν έξω. Μου είπαν να μείνω σπίτι και με αυτή την ευκαιρία έφυγα μακριά από το σπίτι. Αλλά τώρα το μετάνιωσα. Απλά έτρεχα μακριά χωρίς να κοιτάξω πίσω ούτε μια φορά. Χωρίς να ξέρω που πηγαίνω κατέληξα μέσα στη μέση του δάσους. Τώρα περπατάω στο δάσος ξυπόλητη. Δεν φόρεσα παπούτσια όταν έτρεξα μακριά. Ξαφνικά άκουσα ένα μουγκρητό. Ερχόταν από έναν θάμνο. Κοίταξα τον θάμνο και είδα έναν λύκο. Ήμουν φοβισμένη πολύ οπότε άρχισα να τρέχω μακριά για να σωθώ. Μπορούσα να αισθανθώ τον λύκο να τρέχει από πίσω μου. Ξαφνικά έπεσα στο έδαφος. Τα χέρια μου και τα πόδια μου άρχισαν να βγάζουν αίμα. Τότε άκουσα ένα μουγκρητό πάλι. Έτρεμα παρά πολύ από τον φόβο μου.

Ναόμι: Σ-σε παρακαλώ α-άφησε με.

Ο λύκος ήταν έτοιμος να πηδήξει πάνω μου. Οπότε έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου. Πέρασαν μερικές στιγμές και δεν ένιωθα τίποτα ακόμα. Αργά άνοιξα τα μάτια μου. Είδα ένα αγόρι να παλεύει με τον λύκο. Μετά την πάλη ο λύκος έτρεξε μακριά. Τότε το αγόρι ήρθε σε μένα. Έμοιαζε να είναι μεγαλύτερος από μένα.

???: Είσαι καλά?

Τότε παρατήρησα ότι το αγόρι δεν ήταν φυσιολογικό. Τα μάτια του είναι κόκκινα και έχει φτερά. Ήμουν πολύ φοβισμένη για να απαντήσω αλλά του απάντησα αργά.

Ναόμι: Ν-ναι. Σε ευχαριστώ.
???: Ποιο είναι το όνομα σου? Γιατί είσαι εδώ? Είναι επικίνδυνα.
Ναόμι: Το όνομα μου είναι Ναόμι. Δεν έχω που αλλού να πάω. Ποιο είναι το όνομα σου oppa?
???: Δεν είμαι οppa και πρέπει να μου δώσεις κάτι καθώς σε βοήθησα.
Ναόμι: Δεν έχω τίποτα να σου δώσω oppa.
???: Μα έχεις κάτι να μου δώσεις. Μπορείς να μου δώσεις την ψυχή σου.
Ναόμι: Την ψ-ψυχή μ-μου. Σε π-παρακαλώ μην με σκοτώσεις. Α-απλά με βοήθησες. Σ-σε παρακαλώ.
???: Oh μικρό κορίτσι! Δεν θα σκοτώσω επίσης δεν θα πονέσει.
Ναόμι: Πως?
???: Έλα εδώ.