Güneş'in Değişen Hayatı

24 1 2
                                    

Güneş, 15 yaşında deli dolu bir kızdı. Dünyanın en güzel şehirlerinden biri olan İzmir'de yaşıyordu. Ailesi maddi anlamda zengindi ve istediği çoğu şeye sahip olabiliyordu. Çoğu yaz akşamı eve gelmek istemez, arkadaşlarıyla sahilde sabahlardı. Eğlenmeyi çok severdi ve hep gülümserdi. Güzel bir kızdı.Sarışın, saçları omuzlarına dökülen, orta boylu bir kız Güneş. Dolayısıyla hayranlarıda çok oluyordu. Ondan hoşlanan erkekler onun gülüşünü severdi. Etkileyici bir gülüşü vardı. Hani şu içi ısıtan türden.

6 ay sonra...

Mayıs ayının bir cuma akşamıydı. Güneş okuldan çıkıp eve geldi. Annesi ağlıyordu. Hemen sordu: "Ne oldu anneciğim neden ağlıyorsun ?"

Çok geçmeden annesi yanıtladı: "Babanın iş durumundan dolayı başka bir şehire taşınmamız gerekiyor ve Ağustos'ta taşınıyoruz kızım..."

...

Güneş duyduklarına inanamadı. Bunun bir rüya olmasını diledi ve kapattı gözlerini. Saniyeler sonra yeniden açtı. Aynı yerdeydi ve annesi ağlıyordu. Güneş hiçbir şey demeden odasına gitti üzerini değiştirdi. Ardından saçlarını toplayıp yatağına oturdu. En yakın arkadaşına mesaj gönderdi. Cevap gelmedi. Güneş odasının kapısını kilitledi kimseyi yanına almadı günlerce aç kaldı sadece çantasından hiç ayırmadığı çikolataları yiyordu. İçine kapandı. Olanları hala aklı almıyordu. Bu sürede hiçbir arkadaşı yanına gelmedi. Güneş kendini öyle yalnız hissetti ki bir ara ölmeyi istedi...

Gülüşüyle herkesi mutlu eden kız, şimdi hiç tebessüm etmiyordu.

1 hafta sonra...

Kapı çaldı. Güneş'in annesi Serra Hanım kapıya yöneldi. Gelen Berkay'dı. Güneş'in bir arkadaşıydı yani Güneş ve Ailesi öyle biliyordu. Aslında Berkay, Güneş'e çocukluğundan beri aşıktı...

"Merhaba Serra teyzeciğim müsaitseniz Güneş'i ziyarete geldim."

"Berkay,oğlum iyiki geldin.Güneş günlerdir odasından çıkmıyor."

"Nedenini biliyorum Serra Teyzecim. Üzülmekte haklı. İzin verirseniz yanına geçebilirmiyim ?"

"Yavrum, kapısını kilitledi ama çatı katındaki oda da bir çıkıp konuşmayı dene istersen..."

"Tamam teyzecim."

"Berkay yavrum yağmur yağacak gibi gözüküyor hafif çiseliyor zaten.Sen bugün burada kal annen Mualla Hanım ile ben görüşürüm. Hem Güneş'te çok sevinir.Ben bahçedeyim bir şeye ihtiyaç olursa seslenin.."

"Sağolun Serra Teyze."

Berkay çatı katına çıktı. Güneş'in kapısını çaldı. Fakat ses gelmedi.Kapının önüne oturdu ve konuşmaya başladı.

"Güneş ben geldim, Berkay. Hadi aç kapıyı.Seni çok özledim.Ne olur aç konuşmalıyız."

5 dakika geçti kapının kilidi açıldı.Berkay oturduğu yerden kalkıp kapıyı açtı. Odaya girdi. Güneş koltukta pijamalarını giymiş pandufları ayağında oturuyordu. Yanına oturdu,Berkay.

"Şimdi beni iyi dinle.Senin yanına geldim bak burdayım ne hissediyorsun ne yapmak istiyorsun anlat bana.Canının yanmasını istemiyorum sadece içini dök bana.Bak yağmur yağıyor.Sen seversin yağmuru.Çıkıp yürüyelim mi ister misin?"

Güneş Berkay'a sarıldı. Ağlamaya başladı. Güzel ela gözleri yeşilimsi olmuştu. Sarı saçları Berkay'ın elleri arasındaydı. Berkay'ın hayatının en güzel ânı buydu belki de. Hiç birşey demeden sarıldılar. Sonra Güneş yutkunarak lafına başladı:

"İyiki geldin.Sen benim en iyi arkadaşımsın.Beni yine yalnız bırakmadın."

Berkay, arkadaşımsın kelimesini duyunca gözlerini kaçırdı...

Saatlerce konuştular.Güneş konuştu,Berkay dinledi.Güneş en sonunda Berkay'ın dizinde uyuyakaldı.Berkay sevdiğinin saçlarına dokunmak istedi.Ama yapmadı.

Sabah olduğunda evde taşınma hazırlıkları vardı.Güneş evden uzaklaşmak için sahile gitti.Oturdu müzik dinledi biraz. Daha sonra yürüdü,yürüdü ve düşündü.

Ve gitme günü geldi.Ağustos ayının 11.günü*

Güneş sosyal medya hesabından bir yazı paylaştı. "Canım Izmir'im.Güzel şehrim.Senden ayrılmak öyle üzüyor ki beni.Özleyeceğim.Umarım gittiğim yer de herşey çok güzel olur.İnsanlar hep "Izmir'e giderseniz ya birine aşık olursunuz ya da şehrin kendisine" derler.Ben sana aşığım İzmir.Yine geleceğim.Deniz kokusunun verdiği huzurunu kimse veremez bana.Seni çok seviyorum İzmir."

Güneş yeni bir şehre geldi.11 Ağustos 2014.

Hayatının en berbat günlerini yaşıyordu.Yalnız yapayalnız kalmıştı.Kimseyle konuşmuyor arkadaşlık kurmaya dahi çalışmıyordu.Okulların açılmasını bekliyordu heyecanla..Ve okulların açılmasına 1 gün kaldı.Acaba arkadaşlarım nasıllar? Beni severler mi? Umarım herşey iyi olur dedi ve uykuya daldı..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 07, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

OUR LOVE STORYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin