Ιδιαίτερα Στην Ηδονή (ΣΕ Αναμονή

6

Τον ακολουθούσα διστακτικά στο δωμάτιο του ώσπου η πόρτα πίσω μου έκλεισε κι εκεί ευχήθηκα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, ή τουλάχιστον να με πάρει μακριά από τον Άλκη.

   Το σώμα του με κόλλησε πάνω στη πόρτα. Πλέον μπορούσα να νιώσω τη στύση του να πιέζει τη κοιλιά μου.

- Άλκη είναι λάθος.

   Η φωνή μου ίσα που έβγαινε. Ο Άλκης είχε τον έλεγχο πάνω στο σώμα μου και ήξερε ακριβώς τι χρειαζόμουν εκείνη τη στιγμή. Άκουσα το κλειδί να γυρίζει, πλέον ήμουν παγιδευμένη στο δωμάτιο του, δεν ξέρω αν ήταν όνειρο ή εφιάλτης.

- Δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου. Σε σκέφτομαι κάθε δευτερόλεπτο.

   Τα μάτια του ήταν καρφωμένα στα δικά μου και οι παλάμες του είχαν κλείσει το πρόσωπό μου . Ήξερα ότι η συζήτηση είχε τελειώσει προ πολλού.

...........................................................................

    Ο Άλκης άφησε ένα ακόμα φιλί στον αυχένα μου και απομάκρυνε τα μαλλιά από το πρόσωπό μου. Ντρεπόμουν να γυρίσω να τον κοιτάξω μετά από αυτό που άφησα να συμβεί.

- Δεν θα το πω πουθενά Βαγιάννα σου το ορκίζομαι.

  Γύρισα να τον κοιτάξω. Χάιδεψα απαλά το μαγουλό του , με έκανε να χαμογελάω χωρίς λόγο.

- το ξέρω. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το συνεχίσουμε.

- έχω καταλάβει πώς νιώθεις όταν βρίσκεσαι δίπλα μου.

   Πήρα το χέρι μου από το μαγουλό του.

- Όχι Άλκη. Η τρέλα αυτή ήταν αρκετή για δύο βδομάδες δεν θα αντέξω άλλο. Θα σταματήσουμε τα ιδιαίτερα. Υπάρχουν πολλοί φιλόλογοι καλύτεροι από μένα.

- Μα γιατί; Δεν θα το πω πουθενά!

  Δεν καταλάβαινε, δεν τον κατηγορώ, εγώ φταίω που έλεγα ψέματα στον εαυτό μου ότι ήταν αρκετά ώριμος για να κατανοήσει τη θέση μου και να απομακρυνθεί. Δεν είχε μάθει ακόμα το σωστό και το λάθος.

- Υπάρχουν πολλές κοπέλες που σίγουρα θα σε θέλουν σαν τρελές. Εγώ δεν είμαι για σένα.

   Σηκώθηκα για να φύγω όμως ο Άλκης με έσφιξε από το μπράτσο κρατώντας με στο κρεβάτι.

- Άλκη θέλω να φύγω. Σε παρακαλώ. Δεν το νιώθω σωστό , δεν σωστό.

   Με σταμάτησε ο ήχος στο κινητό μου. Βρισκόταν στο πάτωμα από την πλευρά του Άλκη. Έσκυψε σαν ευγενικός ιππότης και μου το έδωσε, όχι πρωτού όμως δει ποιος καλούσε. Μόλις είδα το όνομα καταράστηκα την τύχη μου. Η μέρα ήταν σκέτη κόλαση.