Ölürken bile son sözünü mü düşünmeli insan?
Rahat bırakmamalı mı kendini asla?
Acı mı taşımalı bütün ağıtlar?
Cennetin güzelliğine rağmen.
Umut gemisi eski şiirlerde kalmış
Çocuğukluğunda oynadığın bez bebek gibi.
Kırmızı saçlı olan, en sevdiğin.
Hüzünlü kelimeler, dans ediyor yollarda.
Nerede eski dertlerim diyorsun.
Boşluğa dalıp giderken içli içli.
Kim bilir neler düşünüyorsun.
Yalçın kayaların canını acıtıyor bazen
Kendin koşup kendin düşüyorsun
Kendi yarattığın dalgalara takılıp
Kim bilir bana neden kin güdüyorsun..
