chapter 2

4 1 0
                                    

-Dinner-
Hope's POV

Wala akong nagawa kundi ang sumabay sa kanya wla din naman akong choice kung magiging pa chossy pako

Ano kayang iniisip nang lalaking toh ngiting ngiti pre? Naka drugs ba to?

"bakit ngingiti ngiti ka dyan ha! " sigaw ko sa kanya, parang tanga

"ahh  nothing i just remember something "

Remember something?  Ano naman kaya yun?

"ano!  tatayo nalang tau dito hanggang gabi? " singhal ko, dami kasing nalalaman

Dali dali syang lumapit sya kotse at pinag buksan ako

Bakit sa front seat? Hangal sa passenger seat dapat ako uupo, hehe demanding noh!

Hindi nako nag reklamo mamaya baka ano pang sabihin nito.

Ayaw ko syang kausapin kasi iniisip ko yung ano, yung ano basta yung kanina

"hope "
"oyy hope "

Hindi ko sya nililingon busy ako eh
 
"hope baby " napalingon ako sa kanya

Ano bang kinakain nitong lalaking toh?

"ano ba " singhal ko sa kanya

"are you mad at me? " tanong nya  tinignan ko lang sya ang ganda nang mapupungay nyang mga mata

"hindi, may iniisip lang ako " saad ko

"what is it? You know im always here for you! You can tell  me everything  !" then he smiled at me

"thank you but its not important"  nakangiting saad ko

Hindi nako nag salita pag katapos nun hanggang maka rating kami sa gate nang bahay, agad syang bumaba para pag buksan ako nang pintuan

"thank you "
"and also thank you sa pag hatid " i added

"ahh ,yeah gusto din naman kitang ihatid kahit araw araw pa " sabay kindat pa nang loko .

Biglang lumabas si mommy at nakita nya si nathan

" nathan  anak nandito ka pala " nakangiting saad ni mommy

The hell? Kelan pa anak tawag nya dyan? Feel na feel pa nang loko !

"ahh! Yes mommy hinatid ko si baby hope "

Abay antigas nang mukha nang lalaking to!

Hinila ko ang tenga nya para naman magising sa realidad ang lalaking to

"arayyyyy, tamaa naaa" sigaw nya

"pag inulit mopa tawagin akong baby at tawaging mommy si mommy, tatanggalin ko yang taenga mo " banta ko sa kanya

"o-o  naaa,tama naa " mangiyak ngiyak na paki usap nya

"hope that's enough " binitiwan kona agad ang tenga nya na subrang pula

Aalis na sana si nathan nang tawagin sya ni mommy.

"ahh nathan anak! Join dinner with us"

" sure tita, its my pleasure " tumingin pa sakin ang loko

Abay dito pa talaga kakain ha!

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 18, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

the painful reality Where stories live. Discover now