Thiara’s POV
“I’m sorry, Mr. Zuniga,” hingi ko ng paumanhin. “I was late.”
“No, I’m just early.” He smirked and extend his arms for shake hands. I extend my arms too and shook our hands.
“It’s my pleasure to meet you Mr. Zuniga,” I said as we sat down. “Ahmm..you’re the Owner of Zuniga Real Estate and it’s also a pleasure for the TA Holdings,” and smile.
“Oh, thank you..it’s also my pleasure, Ms. Arthuro,” nakangisi pa rin siya. Hindi ko kung guni-guni ko lang ba na may diin ang pagtawag niya sa’kin.
Itinaas niya ang daliri upang tawagin ang waiter.
“Good afternoon, Ma’am,Sir…Ito po ang menu na’min.” Sabay lahad ng menu na dala sa aming dalawa.
“You can have whatever you want. It’s on me.” Hindi ko alam kung nakangiti ba siya o nakangisi.
Itinuon ko nalang ang paningin sa menu.
“Ohh, Blue's Restaurant is a Filipino Restaurant…”tatango tango pa ako. “Great,” Filipino Restaurant ito pero mayroon din silang ibang dish. Sa huli ay vegetable salad nalang ang pinili ko.
Habang si Mr.Zuniga naman ay Italian pasta ang pinili. Fresh apple juice naman ang pinili kong inumin ang kaniya naman ay Red Tea.
Habang naghihintay na ma iserve ang order namin ay sinimulan ko na ang topic namin.
“Ahmm..” tumikhim muna ako. “So, you set an appointment with me to invest in my company.” I smiled. “I'll assure you that my company is bold ang great, Mr. Zuniga..Thank you for trusting my company.”
He smirked again. “No, no…Actually, matagal ko nang gusto mag invest sa kompanya niyo..May pumipigil lang talaga,” hindi parin natatanggal ang ngisi sa kaniyang labi. “And your father is my father’s friend.” Mas lalong lumawak ang ngisi niya. “And 2 years ago..they planned to arrange our marriage.” Umawang ang labi ko at medyo nanlaki ang mata dahil sa gulat.
“W-What?” I stuttered, napaayos ako ng upo. “M-My f-father…m-my..w-what?”
“Just kidding.” Medyo natatawang anito. Nagsalubong ang kilay ko at inis siyang tiningnan. Magsasalita na sana ako nang maunahan niya ako. “But.. it’s true.”
“Huh??” litong tanong ko. “You just said that your kidding. You’re confusing me, Mr. Zuniga.”
“Oh..” he seems amused that I’m confused. “I meant…it’s true that your father and mine are friends.”
Nakahinga ako ng maluwag dahil doon. I thought daddy really did that. He knows who I love and who I’m inlove with. Baka pag nagkataong gano’n nga baka hindi kami kasal ni Zeph ngayon at galit ako sa kaniya ngayon.
Nag ring ang cellphone niya sa ibabaw ng mesa. At mas lalong lumawak ang ngisi niya.
Tumukhim siya bago nag angat ng tingin sa’kin. “Please excuse me, Ms. Arthuro, I need to take this call.”
I smile and nod to him. “It’s okay.”
Tumango siya at tumayo sabay layo ng konti.
Maya maya pa’y dumating na ang order namin habang narinig ko namang humalakhak sa tonong nakakasar si Mr. Zuniga.
Pagkabalik niya ay siya namang pag dating ng order namain. Umupo siyang may nakakalokong ngisi. Ngumiti naman ako.
“ Yeaaah…” The amusement in his face didn’t faltered.“Anyway, shall we eat now, Ms. Arthuro?” he asked ay he glanced at the food we ordered. “Or should I stop calling you Ms.Arthuro and start calling you Baby?”
Nag ring na naman ang cellphone niya pero hindi galing sa cellphone na nakalagay sa table. Natatawa niyang kinuha ang cellphone sa loob ng suit niya at pinatay iyon.
“I’m sorry, Mrs. Preobrazhensky. I’m not going to invest in your company because my friend, which is your husband just threatened me.” Tatawa tawang sabi niya habang umiiling iling.
Ang kaninang ngiti ay unti unting nawala. “W-What do y-you mean, Mr. Zuniga? My husband…your friend? My husband?” litong tanong ko.
Hindi naman mabura bura ang ngisi sa labi niya. “Yeaah…” tumango tango siya. “I’m sorry to disappoint you but he just threatened to kill me.”
Nagulat ako nang husto sa sinabi niya! “What?! He did what?!” malalaking matang ko. Napahalakhak naman siya. “He did that?!” Tanong kong muli.
“I’m just kidding, Thiara..” kapagkuwa’y aniya bagaman nakangising parin.Nagulat ako ng banggitin niya ng pangalan ko.“I’m just messing with Zephron.” He chuckled.
“Ahhh…N-No it’s ahmm..i-it’s okay.” Pilit akong ngumiti. Ganon na lamang ang galit ni Zephron sa’kin at pigilan at binantaan niya ang kaniyang kaibigan. “Could you please..stop smirking,” ngumiwi ako. “ ‘Cause it’s making me uncomfortable..”
“Ohh,” he chuckled again. “I’m sorry. Ubusin na natin itong order natin..” this time he smiled. “Pupunta pa ako sa opisina ni Zeph,e.”
Kinain na naman ang inorder at panay naman siya kwento tukol kay Zephron at tanong tungkol sa sa amin.
Naging maingat ako sa naging sagot ko dahil kaibigan niya itong kaharap ko.
NATAPOS na ang meeting ko kay Mr. Zuniga na hindi naman mukhang meeting at nakabalik na din ako sa opisina.
I cancel the 3pm Meeting.
Pakiramdam ko lutang ako ngayon.
Nakaupo lang ako sa swivel chair ko at nakatanaw na labas ng building.
Nakaka suffocate ang traffic na makikita mo sa labas.
My phone rang over the table. Kinuha ko ito at wala a sariling sinagot ang tawag.
“Hello..” nakatulalang sabi ko.
“My princess, I miss you!” magiliw na ani Dad.
“Daddy..” saka lamang ako bumalik sa sarili at napangiti. “I miss you too, Dad!”
“When are you taking your indefinite leave, my princess?” may bahid ng pagtatampo ang boses ni Dad.
“Maybe the day after tomorrow, Daddy.” Natatawang ani ko. “Nakausap ko po si Rajid last 3 days, po.” Pilit kong pinasigla ang boses ko.
“Mm…”I heard him heaved a sigh. “What did he say? Exactly?”
Idinitalye ko ang buong pag uusal namin ni Rajid kay Daddy. Nalungkot si Dad..at syempre ako rin. I already expected this but not too early.
Ang sunod no’n ay umuwi akong halos mahulog ang balikat sa sobrang pagod sa pag iisip.
Wala akong inisip kundi ang usapan namin kanina ni Mr.Zuniga at pinag usapan namin ni Daddy.
Pakiramdam ko ay sasabog ang ulo ko.
I took a bath and laid on my bed.
Mabilis akong hinatak ng antok dahil sa pagod.
To be Continued...
