Şeker Prens ve Tuz Kral 2 • Jikook Texting

one-lago di nemi

Asıl hesabıma giremediğim için buradan devam edeceğim, destek olursanız sevinirim. Şimdiden teşekkürler.🥺🤧💕

Normalde 28.bölüm ama 2.kitap olduğu için normal olarak 1 yazdım.🥰

*

Perşembe

Jimin'den...

Taehyung ile evine yakın bir alış-veriş merkezine gidiyorduk. Onunla gezmeyi ve saçma sapan konulardan bahsedip gülmeyi özlemiştim. Ama sanki her gün neşe saçan arkadaşımda bir durgunluk vardı. Ne kadar belli etmek istemese de ben görebiliyordum gözlerindeki bulutları.

Bu durum bir süreden sonra canımı sıkmaya başladığında onu oturabileceğimiz bir yere çekiştirdim. En yakın arkadaşımın yanımda kendi gibi davranamaması beni çok kötü hissettirmişti. Eğer çare bulamazsam daha da kötü hissederdim.

"Dökül."

Ne dediğimi anlamamış gibi yüzüme baktı.

"Bir şey yok. Şu an seninleyim ve mutluyum."

Yalandı. Bir şeyler vardı ve çekiniyordu.

"Ne zamandan beri birbirimizden bir şeyler saklar olduk Taehyung?"

Başını eğdi ve derin bir nefes verdi. Yüzümdeki ifadeden dolayı pes etmişti.

Başını kaldırdığında ise yüzüme bakmıyor, gözlerini kaçırıyordu. Bakışlarımı üzerinden çekmezken konuşmaya başladı.

"Biri var ama sevgilisi var . "

Şaşırmıştım. Taehyung pek ilişki insanı değildi. Merakla devam etmesini bekledim.

"Ama biri daha var ve bana çok iyi hissettiriyor. Benimle ilgilenip tavsiyeler veriyor. Bilmiyorum, karışık hissediyorum."

Ellerini başının iki yanına koyunca hemen ellerini kavradım. Dikkatini bana verince sakin sesimle konuştum.

"Sevgilisini gerçekten seviyor mu?"

"Sevgilisinin yerinde olmak için nelerimi vermezdim. Çok seviyor."

"Eğer gerçekten seviyorsa bu noktada sadece duygularını boşvermek gerekiyor Taehyung. Onları öldürmezsen sana daha çok acı verir."

"Öyle mi?"

Masun sesine karşın gülümsedim.

"Belki de diğeri ile şansın olabilir? Bunu denemeden bilemeyiz. Seninle ilgilendiğini söylemiştin değil mi? Bu demek oluyor ki sana karşı boş değil."

"NE?!"

Aniden bağırmasına karşın yerimden sıçrasam da hemen kendine geldim, şaşırmıştı.

"Bağırmasana be!"

"Bana karşı bir şeyler hissediyor...olabilir."

Dalgın bir gülümseme takıntığında taehyung'un da ona karşı boş olmadığını görmüştüm.

"Sen çoktan kararını vermişsin. Baksana aptal gibi gülümsüyorsun."

"Hey!" koluma vurmaya başlayınca kıkırdayıp yandaki poşetleri kaptım. Hemen eve gitmek istiyordum. Jungkook resmen burnumda tütüyordu.

"Vurman bittiyse eve gidelim."

O da aynı şekilde poşetlerini aldı fakat bana döndüğünde yüzünde sinsi bir gülümseme görmüştüm. Duygusal hâlinden çıkardığım için ben de gülümsedim.