Sadece Sen ✓BxB✓

0.1

"Eren"

Belimde hissettiğim ellerle kafamı hızla çevirdim, ablamın arkadaşı olduğunu anlamam uzun sürmedi, şuan burun buruna olmamızıda sorgulamıyorum kesinlikle.

Ani bir hareketle geri çekildim, gözlüğümü düzeltip yüzüne baktım, komik bir şey mi var?

"Neden panik yaptın?" Panik yapmadım ki?

"Anlamadım?" Dedim ellerimi cebime koyarken "Neden panik yaptın diyorum sadece düşmemen için tuttum"

"Ne dediğinizi anlamıyorum, panik yaptığım falan yok" pişkin bir şekilde sırıtması sinirimi bozmuştu, çattık ya.

"İyi günler" diyip arkamı döndüm, hızlı adımlarla ilerlemeye başladım, arkamdan geliyomuş gibi hissediyorum.

Kafamı iki yana sallayıp bu düşünceyi aklımdan attım, paranoyak bir yapım var ve bu başıma ara sıra bela açabiliyor.

Otobüs durağına vardığımda derin bir nefes verip kulaklığımı cebimden çıkardım.

Harika şimdi otobüs gelene kadar bunu çöz dur.

Sinirle kulaklığın dolanmış yerlerini açmaya başladım, sonunda açtığımda ise kulağıma taktım ve telefonumdan şarkı açtım.

Otobüsü beklerken kafamı durağa yasladım, ayakta duracak halim yok, bacaklarımın yorgunluktan titrediğini hissediyorum.

Otobüs yaklaşınca camlardan kısaca bir içeri baktım.

Siktir! Sıkış Tıkış.

Sıkıntıyla nefes verip otobüse bindim, ayakta durmaktan başka çarem yoktu, yandaki demire tutundum ve düşmemek için dua etmeye başladım.

Elimin üzerinde başka bir el hissetmemle kafamı hızla yana çevirdim, bu çocuk beni mi takip ediyor ya!

Elimi biraz daha aşağı indirdim ve boğazımı temizledim, tekrar elini elimin üzerine koyduğunda sinirle ona döndüm.

"Derdin ne?" Elimi çekmeye çalışsamda sıkıca sardığı için çekemedim.

Bir şey demeyip kafasını başka yere çevirince sinirle nefes verdim "hey sana diyorum" asla yüzüme bakmıyordu ve bu benim sinirimi bozmuştu.

"Yüzüme baksana" sinirle söylediğim cümleden sonra kafasını çevirip bana baktı "sadece tutunuyorum ufaklık ne var bunda?" Hah! Elimi ahtapot gibi sarmana ne demeli?

"Elimden tutunmana gerek yok biraz daha yukardan tutun" beni dinlemeyip tekrar kafasını başka tarafa çevirdi.

SANIRIM DELİ OLUCAM!

...

Sonunda benim durağım geldiğinde seslendim "elimi bırak artık benim durağım burası" yüzüme bir kaç saniye bakıp elimi bıraktı, hızlı adımlarla otobüs den indim.

"Ufaklık!" Arkamdan gelen sesle olduğum yerde durdum, ah sal artık beni n'olur.

"Ne var?" Diyip arkamı döndüm, elinde tuttuğu cüzdanımı görünce afalladım, elimi arka cebime attığımda gerçekten cüzdanımın cebimde olmadığını fark ettim.

Hızlı adımlarla yanına vardım, cüzdana doğru hızla elimi uzattığımda kolunu yukarı kaldırıp almamı engelledi.

"Cüzdanımı verir misiniz lütfen?" Kolunu aşağı indirip bana uzattığında ani bir hareketle almaya çalıştım ama tekrar yukarıya kaldırıldığı için burun buruna gelmiştik, yeniden.

Sinirle geri çekildim "versene cüzdanımı!" Sinirle ve yüksek sesle söylediğim cümleden sonra ise şaşkın bir şekilde bana baktı.

" O ses senden mi çıktı cidden?"

"Benden çıktı ve şimdi cüzdanımı ver yoksa polisi arayacağım" gülüp cüzdanımı açtığında eline uzanmaya çalıştım.

"Hey cüzdanımı karıştıramazsın!" Kimliğime bir kaç saniye baktıktan sonra cüzdanı bana uzattı.

Geri geri adımlarken konuştu.

"Sonra görüşürüz Eren"

...

Okuduğunuz için teşekkür ederim ❤️

Fikirleriniz?

-Azra