PROLOGUE

358 12 26
                                    

Disclaimer:
If you don't read stories with R-18 genres it's not for you or you can skip the part that has R-18. And also I'm not a professional writer, more on Tagalog ang mga first chapter. I'm beginner to and willing to learn kaya kung napapangitan ka edi next kana agad hihi ^^

P.S
Sorry for Grammatical Errors, Repetitive words, and sorry for the typos

***

Ako'y uuwi na dahil sa aking nalaman di ko na alam ang gagawin ko. Agad akong bumaba sa parking lot ng aking kumpanya. Bubuksan ko na sana ang pinto ng aking sasakyan pero di ko magawa iyon ng maayos sa sobrang iyak at sobrang pag nginig ng aking mga kamay. Biglang may pumulot ng susi ko sa sahig at ng makita ko siya, siya ay si Raven ang katrabaho ko / Friend / Former Classmate / Dating patay na patay sa'kin.


"CM okay kalang ba?"

"Oo okay lang ako, akin na yung susi ko"

"Wait, ako na magbubukas ng sasakyan mo mukhang wala kang lakas mag bukas ng pinto. Gusto mo ba ako na mag drive para sa 'yo? baka mapahamak ka pa"

"Hindi okay nga lang ako Raven, salamat nalang sa pag aalala mo pero kailangan ko na umalis"

"Ah sige. Mag iingat ka. See you tomorrow ma'am" ang huling sabi ni Raven sa'kin


Agad akong nag drive pauwi sa aking bahay. Nang ako'y makauwi agad kong hinanap si Kio


"Kio asan ka?" pasigaw na sabi ko habang mas lumakas ang mga pagiyak ko

"Oh babe bakit ka umiiyak? okay kalang ba? may sakit kaba? may nang away nanaman ba sayo?" pagaalalang tanong sakin ni Kio

"Sabihin mo na hindi totoo ang nalaman ko"


Nanahimik si Kio ng matagal at dahil dun.. Alam ko na. Alam ko na na lahat ng nalaman ko ay totoo at di ako makapaniwala, di ko matanggap. Nasasaktan ako ng sobra


"CM sorry" sabi ni Kio habang siya ay umiiyak hawak ang dalawa kong braso.


Umiyak ako ng umiyak hanggang sa mapaupo na ako sa sahig. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko, parang di ko na kaya lahat ng nalaman ko. Wala na akong pakialam kung sobrang maga na at mapula na ang aking mga mata, wala na akong iniisip kung hindi siya lang, SIYA LANG, ang Kio ko.


Biglang umangat ang aking ulo ng makita ko ay hinawakan pala ni Kio ang aking baba at hinarap niya ito sa kanyang mukha


"CM wag ka ng umiyak, andito lang ako lagi sa tabi mo" unti unti akong hinalikan ni Kio sa aking mapupulang labi at ako naman ay tumugon agad sa kanyang mapula at medyo mabasa basa na labi. Biglang namula ang aking mukha, di ko na alam ang aking ginagawa dahil sa sobrang sarap at init na kanyang pinaparamdam sa akin.

You Make My Mind RawrWhere stories live. Discover now