Undecided Love

CHAPTER 1

Friends?

Tunog ng alarm clock ang gumising sa akin. Psh, it's Saturday and I'm kinda excited. No, I'm really excited. Guess what? Oh my gosh! Me and my childhood friend will meet later!

I can't contain my enjoyment kaya nakangiti nanaman ako. I stood up and dismiss my alarm clock, it's so annoying tsk. Bakit nga ba nag i-English ako? Wala trip ko lang bakit ba? Hindi ako mayaman psh. Thank God! Tapos na ang kalbaryo sa college. Enjoy naman ako kaya okay lang.

I start to do my morning routines and put some light make up, then go to our meeting spot. I'm wearing a crop top long sleeve blouse and fitted jeans.

I'm already here at the cafe waiting for my childhood friend. I'm working from my house, just doing some papers. While I am waiting, someone talks to me.

"You're late Tay Benz!" medyo mataray at may pagka sarcastic na saad ko dito. Ngumisi naman siya sa akin. Psh, akala ko talaga matino itong lalaking ito.

"Hanggang ngayon Clara hindi ka parin nagbabago!" gulat na napatingin ako dito at nakita ang isang maamong muka. I smiled out of nowhere, stood up in the seat and grabbed him with a tight hug.

"Gosh! I miss you so much!" mangiyak-ngiyak pa ako dahil sa mokong na ito. Agad rin naman akong bumalik sa upuan at ganon na rin ang ginawa niya.

"I miss you too, so how's life?" I just stared at him and sipped on the milk tea I had been playing with, earlier.

'Napakainosente mo talaga,hindi mo ba alam na hinanap kita,dito lang pala tayo magkikita'

Hindi ko na isinaad ang nasa isip ko bagkus ay ngumiti lamang dito.

"So dahil nagkita tayo ulit after how many years nga?" I wear my killer smirk and utter the word "5!" this idiot,didn't even know how many years I longed for him.

"Woah antagal na pala. By the way, may ipapakilala ako sayo!" and by that my heart skip a beat.
Why the am I so nervous.

"Sino?" and there she goes, a beautiful woman sophistically walking towards us. She's wearing a red off-shoulder dress and a pair of stilettos.

"Siya pala ang..." hindi ko na narinig ang sasabihin nito at tuluyan ng tumulo ang luha sa aking mga mata.

I've lost my 10 years of existence longing for you but then here you are introducing your wife or fianćee at me. Hindi ko maipaliwanag ang sakit ng puso ko. Parang milyon milyong karayom ang tumusok. Sapul! Ang sakit.

"Hey! Ba't ka naiyak? Clara? Halaa anong nangyayari sayo?" nagaalalang turan ng babae at bumaling kay Tay Benz.

"What did you do Mark ?! Why would you make your girlfriend cry!" saad ng isang medyo may katandaan na ring babae pero halata parin ang kagandahan nito. Nilapitan naman ako ng isang matandang lalaki at inabutan ng tissue.

"Wait---" hindi na nito naituloy ang nais sabihin at naunahan siya ng sa tingin ko'y kanyang ama.

"Pagpasensyahan mo na ang anak namin iha. Nandito kami para makilala ka ngunit pinapaiyak ka lang pala nito. Ayusin mo nga yang buhay mo Mark, kung kelan ka naman tumanda eh saka ka nagkaganyan. Halika na nga Emillia!" mahabang litanya ng matanda ngunit pinigilan ko ang pag alis ng mga ito. I sniff. I give them an awkward smile. Nakakahiya ang ginawa ko. Akala ko kasi f-fianceé siya ni Mark.