Medya bu kitabın temelini oluşturan şarkı:) Dinlemenizi tavsiye ederim.
◼️◼️◼️◼️◼️◼️
Ben hangi günahımın bedelini ödüyordum bilmiyorum. Çok fazla günaha bulandım biliyorum. Ama bildiğim tek bir şey var, o da karşımda oturan kadın bütün dengemi alt üst ediyordu.
Herkesi ezip geçen ve bir gram bile acıma hissetmeyen ben 160 boyundaki bu kadına her defasında kaybediyordum.
Elimdeki kadehe elimle hayali daireler çizerken gözümü dikmiş ona bakıyordum. Yorgun bir ifadeyle o da bana bakarken sarhoş bir tebessüm yüzümü kaplamıştı. Yavru kediyi andıran yüzünün her bir ayrıntısını incelerken içimde bir şeylerin koptuğunun farkındaydım. Bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum ama her defasında sonumu hazırlıyordu.
Yavaşça ayağa kalktım. Gözlerimiz ayrılmazken usulca yanına oturdum. Yorgun bakışları yüzümün her bir noktasını incelerken kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyordum. Gözüm dudaklarına kayarken düşündüm. Bu dudaklara değen başka herifleri. Sinirle dişlerimi sıktım. Bu düşünmem gereken en son şey olmalıydı biliyorum ama düşünmemek elde değildi.
"Ne düşünüyorsun Joon?"
Nefesi yüzüme değerken bütün dikkatimi toplamaya çalıştım. "Bana yaptıklarını."
Bakışları paramparça oldu. Acı bir ifadeyle yutkunurken ne yapacağını bilemiyor gibiydi. Yüzümü uzun uzun inceledi tekrardan. Yavaşça yaklaştı ve aniden sımsıkı sarıldı. Neye uğradığımı şaşırırken o sarılmaya devam ediyordu. Kafasını boynuma gömerken şaşkınlığım gittikçe artıyordu. Ve sağ göğsümde hissettiğim hızlı kalp atışları...
"Neden hayatıma girdin ki? Sevgi nedir bilmeyen kalbime neden girmeye çalışıyorsun? Bu alıştığım düzeni neden bozuyorsun?"
Sarhoş olduğundan dolayı bunları söylediğini biliyordum. Ayıkken biri kafasına silah dayasa bunları yine de söylemezdi.
"Peki neden kalbine girmeme izin vermiyorsun da başka heriflerle gözüme soka soka yatıyorsun? Kır şu inadını artık."
Bedeni benden usulca ayrılırken boşluğa düşmüş gibi hissettim. Bu minik bedenin bana böyle sarılışı ilk ve sondu. Bundan adım kadar emindim.
Gözlerimin derinliklerine bakarken dolu gözlerine gözlerimi diktim."Herkesin karşımda tir tir titrediği biriyken senin karşında küçük bir çocuktan farksız oluyorum. Bunu neden göremiyorsun? Bana sadece arkadaş olmadığımızı söyle."
Berbat hissediyordum. O bana böyle olduğu sürece hep böyle hissedecektim.
"Sadece arkadaşız dersem yalan olur Joon. Ama ileriside olamayız. Üzgünüm." Sesi çatlarken ayağa kalktı ve hızla uzaklaştı. Bense arkasından usulca onun gidişini izledim.
Her zamanki gibi.
◼️◼️◼️◼️◼️◼️
kimnamjoon×kimjennie
ŞİMDİ OKUDUĞUN
friends || namjen
FanfictionVe şimdi biz ne olduk? Bana sadece arkadaş olmadığımızı söyle, bunun çok bir anlamı yok. Ama incinmedim, gerildim. Çünkü bebeğim sensiz iyi olacağım.