Chapter 1

12 2 0
                                    

Dalawang araw na Ang nakalipas. Naka-upo Lang ako dito at Medyo Wala Sa sarili. Kasama ko si mama,papa , ate Gigie.
Ang bilis ng Mga pangyayari. Halos hindi ako makapaniwalang nun get isang araw Lang e Ang saya-saya pa natin lahat. Pagkadating namin agad kasing pinapasok ni mommy. Kilala niya na kasi ako kaya pinapasok niya agad kami. Kanina ng umaga ko Lang nakita at nalaman Sa Facebook. Noong nalaman ko, agad kong nagmadling sinabi kay ate Gigie at mama. Sinabi ko kay mama na pupunta ako dito dahil sa noon isang araw papala iyon. Naligo na agad ako at nagbihis. Sa pagka madali ko hindi ko na naayos Ang sarili ko. Mangiyak-ngiyak ako habang naliligo kanina masyadong fresh Ang balita para Sa akin na Wala kana.

"Mama! Te Gigie halika na!" Sigaw ko ng makatayo ako Sa 2nd floor ng Bahay namin.

"Sandali Lang sasama daw si papa mo!" Sigaw. Ni mama muna Sa rooftop ng Bahay.

"Ella!" Sigaw ni ate

Lumipas Ang ilang minuto at nakita kong bumaba na si ate gigie kay nagsuklay na ako at nag-aayos ng sarili ko. Sumunod si mama at papa na nagmamadali na.

"Anong sasakyan natin?" Tanong ko sa kanila palabas ng Bahay.

"Magmo-motor Lang tayo." Sabi ni mama. At sumunod na kami sa kanya palabas ng Bahay.

Pagka labas ko Tinawag ako ng Mga kaibigan ko.

"Hi ate Ella!"
"Te Ella!"
"Ella!"
"Ella saan kayo pupunta?"
"Janella! Halika na!" Tinawagnagas ako ni mama na nakasa kay Sa motor. At nakita ko si papa at ate Gigie na nasa isa pang motor. Nginitian ko na Lang Ang Mga kaibigan ko at nagmadali ng sumakay Sa motor.

Habang nakasa kay naiiyak nanaman ako Sa tuwing ini-isip Kita. Celdine Elist! ano bang nangyari sayo?! Bakit bigla bigla naman!

Alam ni mama Ang Bahay ni celdine kaya di na kailangan pang ituro ko kang direksyon. Kasunod namin sila papa dahil hindi nila alam Ang papunta.
Habang nasa Brahe naiisip ko Yung Mga Plano mo, natin.

Paano na ung Mga pangarap na binuo mo noon? Nung isang araw? Nung nakaraang buwan? Nung nakaraang taon?

Ako si Maria Janella Gutierrez isa sa pinakamatalik na kaibigan mo. We're Actually BestfriendsFor-ever! Just now, I just can't believe that things are really happening right now. Paano na ung Plano mo? Natin? Hanggang Plano nalang ba tayo lagi? Since nag-umpisa tayo Sa level na'to naka Plano na Ang lahat.

Nang makarating kami agad kong nakita Ang napakalaking Mga tarpolin na may litrato at pangalan mo. Maraming paring tao Sa loob kahit pangalawang araw na ito. Pinark ni mama at papa Ang motor Sa gilid. At aga laming pumunta Sa Bahay niyo. nakita ko sila cooline, cole, at kuya mo na naka-upo Sa gilid umiiyak pati natin Ang iba mo pang pamilya nandito. Dumirediretsyo nalang ako at tinignan kang mabuti. Napaiyak na talaga ako Sa nakitak ko.

Noon isang araw Lang Ang saya-saya pa natin! Nung isang araw Lang nag-iiyakan pa Tayo!
Naramadamang ko hinagod ni ate Gigi at mama Ang likod ko. Pumunta ako Sa gilid at pilit na pinapunasan Ang Mga luha ko.
"Tama na Ella." Sabi sakin ni ate hawak Ang kamay ko.
Hindi ko mapigilan Ang hindi umiyak. Nararamdaman kong pati si ate naiiyak na din dahil saakin. Nakita kong pinuntahan ni mama at papa Ang pamilya mo at kinausap sila.

Hindi ko parin talaga lubos na maisip Ang Mga nangyayari.

Ang Daming nangyari noon isang araw lang. Sobrang saya at sobrang lungkot din. Kung iisipan yun na Ang pinaka masayang araw mo, natin! Halos lahat ng hiniling mo nangyari. Pumunta Mama mo, at ung iba mong kamay-anak.
Sobrang sya saya natin halos mapunit na nga ung Mga pisngi natin kakangiti. Tapos ngayon.

Ang Sabi mo Sa akin noon, gusto mo Ang buhay mo hindi lang I sinusulat at ikinikweto sa MMK. Hindi Lang pinapanood ng mga manunood dahil sa nakakarelate sila. Hindi lang pinapanood ng iilang taong may gusto.

Ang gusto mo ung tipong papanoorin ka nila dahil sa 'kilala ka ng mundo sa mga ginawa mo at Mga napatunayan mo'. Isa kang magaling na 'architect', Isang kilalang 'Fashionable designer' o 'mananahi', Ipinaglaban mo Ang karapatan ng Mga pilipinong walang 'kasalanan', naging Principal ka sa isang 'paaralan' ng "IKAW" Ang mismong gumawa.

Isa kang mahigpit na principal na Ang tanging nais ay pagdedeciplina ng mga studyante, dahil ini-idolo mo Ang dati naming Principal na si "Sir Menchor Divin" kahit hindi ka dito nag-umpisa ginusto mo paring tapusin. Naging isa kang Presindente ng Pilipinas. Katulad ng iyong nais at pinapangarap. Ini-dolo mo rin si "Manuel L. Quezon" 'na warning Ang mga mata'y nangugusap at nagpapahiwatig ng kanyang pangarap at mithiing nais matupad'. Isa sa mga linyang binanggit sa talumpati.

Ang dami mong naging pangarap sa sobrang dami hindi ko na halos mabilang. Naaalala ko rin gusto mo ring maging 'Pulis' o di kaya'y 'Abogado'. Gusto mong hulihin lahat ng gumagamit ng droga at mga taong may maling ginagawa. Gusto mong bigyan ng Hustisya lahat ng taong Walang kasalanan at mga taong hindi nabigyan ng "Justice" Ang pagkamatay at pag patay sa mga taong minahal nila.

Katulad ng nangyari sa Papa mo na Pinatay apat na araw Matapos Ang kanyang kaarawan dalawang buwan Bago Ang graduation mo noon. Hindi nila alam na IKAW na ata Ang may pinakamasaklap na dinadanas araw-araw sa buhay mo. Sa araw araw na pamumuhay mo hindi pwedeng hindi ka masasaktan.

Hinigitan mo pa Ang mas nakakatanda sayo Sa mga dinadanas mo. Pero sa tingin ko hindi na mapapanood Ang kwento mo Sa isang palabas na halos lahat ng tao ay manonood, magkikirelate, Makiki-Iyak, makikitadalamhati, at maiinspire sa kwento mo. Dahil ikikwento ko Lang ito Sa tapat ng lamesa at tissue na nakapatong dito.

Pero okay Lang lahat-lahat sayang Lang lahat ng gusto mo Hindi mo naumpisahan dahil sa sobrang bilis ng Panahon hindi ko napansin na nawala ka na. Nakakagulat nga kasi Sa hindi ko malamang kadahilanan nawala ka ng isang iglap Matapos Ang araw na pinakahihintay natin.
"Te Ella!" Nakitang sigaw ni Cooline at agad akong niyakap.
"Cooline!" Niyakap ko din siya.
Pagkatapos niya akong yakapin may iniabot sya saakin. "Ate oh." Sobrang Daming notebook.
"Anong gagawin ko dito?" Tanong ko kay cooline
"Sayo yan." Sabi nya na ipinagtaka ko.
"Ha?" Umalis na siya at sinamahan Ang pamilya niya.

Tinignan ko puro notebook. Ung iba may pangalan ko at ni celdine.
Siguro Sa pagbabasa ko nitong Notebook mo na umabot ng 20? Malalaman ko din Ang dahilan. Nakakainis Lang hindi ka man lang nagpasintabi Sa akin ako Ang BestfriendForever mo pero Hindi ko alam. Nakakaiyak ka talaga lagi nalang.

Matapos namin doon umalis na rin kami dala-dala Ang Mga notebook na binigay ni cooline. Hindi ko parin maintindihan kung paano ka nawala. Ang Sabi sa akin natuloy Lang siya hindi na siya gumising.

---

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 30, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Best FriendWhere stories live. Discover now