Pazar gecesi.Odanda eline başka bir roman almış tek başına zaman geçiriyorsun.Tam o sırada...
MERT
Mert=Selam,neredesin bir sorayım dedim.
Fatma=Evdeyim.Başka nerede olacağım ki?
Cevap yok.Normalde hep cevap verirdi.
Fatma=Hmm.Garip...Bir sorun mu var acaba?
DİLARA
Fatma=Hey.Heyyyyyyy Diloş,orada mısın?
Dilara=Teleskopumdan bakıyordum!Gezegenler sıralanıyor!
Fatma=Nasıl yani?Türkçe anlatsana şunu.
Dilara=Satürn,Mars,Jüpiter ve Ay tam olarak aynı hizaya gelecek.Bu ancak 17 yılda bir görülen bir olay!
Fatma=Eminim çok ilginçtir...
Dilara=Seni astrolojiyle ilginin olmadığını bilecek kadar tanıyorum.
Normalde hiç böyle aniden gitmezdi.Gökyüzüne şöyle bir baktın.
Tam işine geri dönüyordun ki telefonun çalmaya başladı.Arayan Mert!
MERT
Mert=Selam,güzellik.Dışarıya bak!
Ve evet,tam da evin önünde bekliyor!Aşağıya yanına koştun.
Fatma=Mert!Ne oldu,niye geldin?
Mert=Sanki seni görmek için bir sebebe ihtiyacım varmış gibi hayatım!Ama ne olur ne olmaz sana pizza aldım!
Fatma=Karar verebilmem için biraz fazlası lazım!
Mert=Peki pizzan tavuklu ve alfredo sosluysa?
Fatma=Tavuklu alfredolu pizza mı?!En çok onu sevdiğimi nereden biliyordun?
Mert=Pizzacıdaki garip herif söyledi.
Mert=Bir teklifim daha var...
Fatma=Dinliyorum...
Mert=Yıldızların altında piknik yapmaya ne dersin?Hemen şimdi,burada.
Fatma=Çok isterim!
Mert yüzünde kocaman bir gülümsemeyle sana uzandı ve uzunca öptü.Kalbin güm güm atıyordu.
Seni hızlıca kaldırıp arabasının kaputuna oturttu.Evin önünde samimi bir şekilde vakit geçirmeye başladınız.
Mert=Böyle zaman geçirmek çok hoş.Hem bu gece gökyüzü de normalden daha bir parlak.
Fatma=Ha,bu gece gezegenler sıralanacak olduğundan öyle.
Fatma=Ay,Mars ve Jüpiter bu gece tam olarak aynı hizaya geliyor.Her 17 senede bir kere olan bir olay.
Mert=Vay be,süpermiş!Bunu sen nereden biliyorsun ki?
Haylazca bir kaşını kaldırıp gözünü kırptın.Güldü ve konuşmaya devam etti.
Mert=Aa,bak.Ayın yanındaki şu parlak,kırmızı tondaki şeyi görüyor musun?İşte o Jüpiter olabilir.
Fatma=Göremiyorum ama eminim çok güzeldir.
Mert=Evet,bazen güzelliğin tam karşımızda olduğunu unuturuz.Aslında tek yapmamız gereken zaman verip gerçekten bakmak.
Başını çevirip bir anda öperek onu şaşırttın.Gülümseyip biraz saçınla oynadıktan sonra geri çekildi.
Mert=Hadi bırakayım da resmine dön sen.Ama önce...
Mert=Bir selfie çekelim mi?
Fatma=Tabii,olur.
Arabasının uzaklaşmasını izlerken yanağın hâlâ kıpkırmızıydı.Doğaçlama randevunuzdan kalan gülümsemen gidecek gibi görünmüyordu.
Açık pencerenin yanındaki tahta şövalenin üzerinde duran boş,geniş tuvale doğru ilerledin.Sanat köşene.
Kalbinin fırçanla bütünleşmesine izin verdin.Yavaş yavaş aklındaki görüntü tuvalinde belirdi.
Tuvalindeki kızı,Adriana'yı aramaya karar verdin!
Fatma=Eğer Duru gibi olabilseydim,belki bu kadar içime kapanık olmazdım.
Fatma=İçinden=Hâlâ okulun en popüler çocuğuyla çıkmamın getirdiği ilgiye alışmış değilim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİFTE BELA
RandomHayatın çok güzel gidiyor,pek ya sanatın?Pek sayılmaz...İlham perisi geldiğinde şansını dener misin?