Merhaba ben Ecem,17 yaşındayım.
En iyi arkadaşım Büşra'dır.Ailem 4 kişiden oluşur.Minik kardesim Ecrin,annem,babam ve ben birde annemin karnında olan bebeğide sayarsak 5 kişiyiz.
Istambul'a yeni taşındigimiz icin fazla arkadasim yok.O gunu hic unutmam lisenin ilk günu...
Herkes bu kiz kim diye herkes bana bakiyordu.
"Merhaba ben Büşra ya sen ?"
"Bende Ecem burada yeniyim"
"Yeni olduğun belli "
"10/A kaçıncı katta?"
"Gel sana göstereyim bende o sıniftayim "
O kadar kat çiktik ki sinifa geldimde ayaklarimi hissetmiyordum.
"Iste geldik 10/A burası yanıma oturur musun ?
Olur anlaminda basimi salladim.
"Ilk ders rehberlik,öğretmenlerle tanisacagiz ve ders programını yazdıktan sonra kitaplar dagitilacak" Derste uyuyacak gibi oldum çunku aksam saat 2'ye kadar "Arow" dizisini izledim.Sonradan uykum dağıldi ve bir oh cektim.
Sonunda okul bitti eve gittim,üstume pijamalarimi giydim televizyonun karsisina gectim."Off hic birsey yok!" diye bagirdim. O sirada kapi tiklandi,gelen Büşra'ydi.
"Sen benim evimi nasıl öğrendin?"
"Seni takip ederek tabi ki "
"Neyse disarda kaldin,iceri gel"
"Yok ben seni rahatsiz etmiyim.Sadece matematik kitabın okulda kalmış onu getirdim"
Büşra çok tatli bi kiz umarim onunla iyi bir dost oluruz...
