Dear self,
It's been what? Its's been weeks since the last time I saw Night Flores. I don't know why but the pain that he brought is still here. Masakit pa rin, knowning that he's already smiling and laughing together with his friends.
Minsan napapa isip talaga ako eh kung "Ganon nalang ba ako ka daling kalimotan?" Or kung "Minahal nga ba niya ang isang Cry Mendoza?" Kasi parang ang dali lang sa kanya eh, samantalang ako hirap na hirap na kalimotan siya.
Hindi ko alam kung san ako nag kulang? saan ako sumubra or saan ko ba dapat limitahan yong sarili ko? kasi alam mo yon? Ginawa mo naman lahat. Pero iniwan kapa din, binigay mo naman lahat pero naghanap pa din nang iban.
Bakit? Bakit sa tuwing nagmamahal ako palagi nalang akong nasasaktan bandang huli? Hindi ko na talaga alam eh. Gulong gulo na ko at patuloy ko pa rin tinatanong sa sarili ko kung bakit may nararamdaman pa rin ako sa kanya kahit na niloko na niya' ko.
*******
YOU ARE READING
DEAR SELF
Teen FictionThis story is pure imagination. Pawang kathang isip lamang ito at nang galing sa mismong imahenasyon nang taga sulat. If may mababasa man kayong pagkaka pareho o pagkakahawig sa mga na una niyo nang nabasa, ito ay pawang nagka taon lamang. Maraming...
