O17

2K 66 34
                                    

friday, 2:45 pm

"dali mo," yoongi laughed at me while jennie was just shaking her head. inalingan ko silang dalawa at humarap na sa pintuan.

"kunwari iiwan ka namin don," he told me. "umayaw ka din kunwari pero since may gagawin ka pang paper work, wala kang choice kundi mag-stay don. okay?"

"eh what if taehyung would ask me kung bat di din ako gagawa? blockmates kami ni jisoo," jennie asked so i shrugged.

pakana ni yoongi lahat, pero syempre sang-ayon agad ako. edi first date namin to ni taehyung, if ever?! charot!

"tapos mo na kahapon. napasa na kanina. hahabol lang si jisoo, ganon," sambit ni yoongi at hinatak na kami pareho para makapasok sa loob.

we immediately spotted him. nakaupong magisa at nakaharap sa view sa labas. he was just reading a book with airpods plugged in his ears.

"bro," yoongi tapped his shoulder and guided us to sit across where taehyung was facing. jennie awkwardly smiled at him at ako namay ngumiti agad ng todo sakanya ng iniangat niya ang tingin.

"yoongi," he only mumbled as he took off his airpods. "hey," bati niya sa amin at tumango lang.

"hi!" i smiled.

"can jisoo sit with you? may activity kasi sila, di niya nagawa. deadline na mamaya kaya dapat matapos na niya," yoongi smirked at him.

what the hell?! masyado naman siyang mabilis! mapaghahalataang may plano kami eh!

kinukurot na ni jennie ang kamay kong nasa ilalim ng table. i know, jennie. your boyfriend's a ¼ idiot!

"bakit, kayo?" taehyung asked and pointed at yoongi and jennie.

"may date kami," tawa ng isa at hinatak na si jennie patayo. "ano? okay lang ba? she can move to the other table if it's not okay for you. lapitin lang kasi talaga siya ng mga lalaki kaya mas okay na may kasama siya."

"uy, okay lang! lilipat nalang ako-" i tried to act too pero nagsalita ulit siya.

"what about their two other friends?" he still asked.

i almost rolled my eyes. nubayan! ang hirap naman landiin neto!

"not available," jennie answered.

"oh," he said, then shrugged. humarap na muli siya sa'kin, i mean- sa libro niyang nasa table. he went back from reading it without even saying his answer.

"hoy, ano?" yoongi chuckled. pasimple siyang kumindat sa akin at nag thumbs up habang nangingiti na si jennie.

"okay," he said as cold as ice. i pursed my lips to stop myself from squealing. tumawa nalang ulit si yoongi at nagpasalamat naman si jennie bago na sila nagpaalam sa amin.

oh my god.

oh my god.. i am with him?!! for real?! without our friends beside us?! kami lang?!

pigil hininga ang pagkuha ko sa mga notes ko at pen. i also took out some bond papers para magsimula na nga kuno.

two minutes but the air was still dead! sinubukan kong tumikhim para lumingon siya since he wasn't wearing his airpods anymore. itinabi niya na iyon sa gilid at nagbabasa nalang ng libro.

he raised his head to look at me. ngumiti ako at nagtanong na agad ng, "let me guess. hindi ka born again noh?"

he creased his forehead, finding my approach weird. "what?" nagtatakang tanong niya pa.

"kasi you were born for me," then i laughed after. mas lalo lang siya naguluhan sa sinabi ko kaya natawa ulit ako.

"what activity are you doing?" iniba niya ang usapan dahil hindi niya alam isasagot niya. tumawa pa ako uli at nagisip nalang ng kung anong isasagot.

"why? you're gonna help me?" i chuckled.

"depends if i can. what's that? math?" binaba niya ang tingin niya sa sinusulat ko.

"no," mabilis akong umiling at bahagyang natawa. "essay for historical arts," dammit. bakit nadamay historical arts sa essay na to?!

he only hummed and nodded after that. sinundan ko parin siya ng tingin at dahan dahan nalang siyang lumingon pagilid.

"nice handwriting," he suddenly commented.

bliss.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon