- გთხოვ არ დამტოვო
მასთანნმივედი ოფლში ცურავდა და სულ კანკალებდა. შუბლზე ხელი დავადე ჯანდაბა ძალიან ცხელია. სწრაფად სამედიცინო ყუთი მოვიტანე და სიცხე გავუზომე თეჰიონს ძალიანნ მაღალი ქონდა. წამლები დავალევინე რაც ვიპოვე ნელ-ნელა სიცხე ქვემოთ ჩამოდიოდა ცოტახანში თეჰიონსაც გაეღვიძა
- თეჰიონნ კარგად ხარ?
- ვივი მცივა
- აჰჰ ხო ახლავე მოგიტან რამეს - წასვლას ვეცადე მაგრამ არგამიშვა - თეჰიონ?
- ვივი შენ დაწექი ჩემთან გთხოვ მხოლოდ დღეს
- მაგრამ.......
- გთხოვ - მეც აღარ ვიყოყმანე და გვერდით მივუწექი თეჰიონმა კი ხელი მომხვია წელზე. მისკენ მიმწია ჩემს კისერში თავი ჩარგო ისე რომ უკვე მისი ტუჩების შეხებასაც ვგრძნობდი მალევე კი მის მშვიდ ფშვინვას.
მეორე დღე :
პირველი მე გამეღვიძა. თეჰიონი შევამოწმე სიცხე აღარ ქონდა მეც ამიტომმ ავდექი აბაზანაში შევედი გამოვიცვალე მოვწესრიგდი და ოთახში დავბრუნდი თეჰიონი კი უკვე მომზადებული იყო და სერიოზული სახით მიყურებდა.
- ახლა კარგად მომისმინე გუშინ რაც მოხდა უბრალოდ დაივიწყე
- და რა მოხდა ისეთი? - ზედმეტად დავიბენი რა ეტაკა ასე უცებ?
- უბრალოდ გუშინდელი ღამე მთლიანად დაივიწყე! - ხმამაღლა მითხრა და ოთახი დატოვა. რა უნდა ამ ბიჭს.. რატომ იქცევა ასე უცნაურად? მერავიცი შტერია. ასე ველაპარაკე ჩემ თავს სარკეში რამდენიმე წუთი შემდეგ ჩავიცვი და უნივერსიტეტში წავედი. როგორც ყოველთვის ბევრი ხალხი იყო კაფეში შევედი სადაც მოწყენილი ბეა დამხვდა
- ჰეი გოგონი რაგჭირს?
- ჰოსოკი არ მოვა დღეს - შემომხედა ლეკვის თვალებით
- რატო? დაეზარა მაგ ზუთხს ხო?
- არა სიცხე აქ
- რა არი ყველას სიცხე რატომ აქვს?
- კიდე ვის ქონდა?
- თეჰ........არავის
- თეჰიონს????? მერე?????? შენ უმკურნალე????????მაგიტოა ახლა ჩიტივით???????ჰეეეეე
- გაჩუმდი გოგო..........ხოო წამლები დავალევინე უბრალოდ
- მერე ვირუსის იყო ეგ წამლები თუ ჯამბაზად გადაქცევის? რაც მოვიდა სულ იცინის
- სერიოზულად?
- ხო - ამ დროს კი თეჰიონი შემოვიდა ზედმეტად სერიოზული სახით მე კი დამანჭულმა შევხედე ბეას
- აბა კარგ ხასიათზეაო?
- აქამდე ეგრე იყოდა - მხრები აიჩეჩა ბეამ - კაი ახლა გაკვეთილზე წავალ. საღამოს წამომყევი რა ჰოსოკის სანახავად
- კაი - ბეა გავიდა მე კი გაკვეთილზე დაგვიანება გადავწყვიტე კაფეში ვიჯექი და გარეთ ვიყურებოდი მოულოდნელად კი ჩანიოლი მომიჯდა .
- ჰეი ვივი როგორ ხარ? ძალიან ლამაზად გამოიყურები
- ვიცი
- ძალიან უხეში გახდი. ადრე სიყვარული რომ ამიხსენი მაშინ სულ.სხვა იყავი - ამის გაგონებაზე ფეხზე წამოვხტი და მას საყელოში ვწვდი
- მომისმინე მაგას კიდე გამახსენებ და გეფიცები მოგკლავ - ხელი ვუშვი და გარეთ გავვარდი გამწარებული უკვე გაკვეთილებიც დასრულებული იყო ამიტომ ბეასთან გადავწყვიტე წასვლა გზაში კი ჯენის დავეჯახე . ჯანდაბა ესღა მაკლდა
- ჰეი ძუკნა წინ ვერ იყურები?
- ჯენი მომშორდი თორემ მოგკლავ
- მე შენ გაჩვენებ - მითხრა და სილა გამაწნა. მოულოდნელად კი ტირილი დაიწყო - თეჰიიი საყვარელოოო ვივიმ დამარტყა
- რა? - გაკვირვებული ვუყურებდი. თეჰიონს კი აშკარად ეტყობოდა რომ ჯენისი უფრო სჯეროდა - თეჰიონ მე.....
- მოკეტე ვივი. როგორ გაბედე? გეკითხები როგორ გაბედე?
- რომ იცოდე მან დამარტყა და არა მე ახლა კი ნამდვილად გავულურჯებ იმ ცხვირპირს - ჯენისკენ წავედი ამ დროს კი თეჰიონმა ხელი დამარტყა ძალიან მეტკინა ლოყა. მას ჩასისხლიანებული თვალებით შევხედე და ტირილით გამოვარდი გარეთ ბევრი ვირბინე და ერთ-ერთ პარკში დავჯექი ძალიან ცუდად ვგრძნობდი თავს დღეს ორმა ადამიანმა ერთად დამამცირა ვტიროდი და ვერ ვჩერდებოდი ამ დროს ვიღაც მომიახლოვდა.
- ვივი? - მას შევხედე
- ჯანქუქ? აქ რა გინდა?
- რაგჭირს? რატომ ტირიხარ?
- არაფერია
- კარგი თუგინდა ნუ მეტყვი გამომყვები?
- სად?
- წამოდი და გაიგებ - მეც დავთანხმდი ბევრი ვიარეთ და მივადექით ულამაზეს სანაპიროს სადაც ძალიან ბევრი იახტა იყო. გარშემო თოლიები დაფრინავდნენ. სასიამოვნო ნიავი უბერავდა მართლაც ძალიან კარგი გარემო იყო.
- ჯანქუქ?
- წამოხვალ ჩემთან ერთად? იახტით გავისეირნოთ
- კი წამოვალ - ხელი მომკიდა მეც სრულიად ვენდე. ძალიან სასიამოვნო იყო გარშემო ტალღებისა და მომღიმარი ჯანქუქის ყურება.
- ვივი რამოხდა არ მეტყვი? რატომ იტირე?
- დამამცირეს ჯანქუქ
- შენ? არმჯერა
- ჰო მე ჩემმა ძმამ და მისმა შეყვარებულმა
- ამ.იდოტ თეჰიონს მოვკლავ. რაუნდა შენგან?
- არვიცი ჯანქუქ. ხან კარგად მექცევა ხან კიდე ცუდად არვიცი რა უნდა
საღამო :
სახლში გვიან დავბრუნდი. ვაღიარებ ჯანქუქთან ერთად ძალიან კარგი დრო გავატარეთ დიდხანს ვიცურეთ იახტით შემდეგ სანაპიროზე გავედით და ზღვაში ერთმანეთი რასაც ქვია ჩავგუდეთ შემდეგ ვივახშმეთ იქვე პატარა კაფეში ძალიან კარგი დრო გავატარე მასთან ერთად ის მართლაც საუკეთესოა. სახლში დაბრუნებისას ტელეფონი შევამოწმე და უამრავი ზარი იყო შემოსული ბეასგან და ჰოსოკისგან იმ.ვირს ალბათ კიდია როგორ ვარ. სახლში შევედი ყველაფერი ჩამქრალი იყო. ჩემი ოთახისკენ წავედი კარებთან კი შევჩერდი საშინელი ხმები გამოდიოდა ჩემი და თეჰიონის ოთახიდან ჯანდაბა ვინმე ამოიყვანა? იდიოტი ხარ თეჰიონ იდიოტი! დედაჩემის ოთახში შევედი ბალიშში თავი ჩავრგე და ტირილი დავიწყე რატომ? მეც არ ვიცი. მაგრამ გული მტკივა, რატომ მტკენს ყველა ამ ბიჭის საქციელი გულს? რატო ვთვლი განსაკუთრებულად? რატომ არ მეზიზღება დღემდე?
დილით :
ხვანხვალს ვიწყებ მაგრამ ჩემ გემოზე ვერ ვხვანხვალებ რაღაც ხელს მიშლის. წელზე ხელი ვიგრძენი რომელიც ძლიერად მიჭერდა კისერში კი ვიღაცის ცხელ სუნთქვას ვგრძნობდი. ვერ მივხვდი რა ხდებოდა ან აქ რაუნდა თეჰიონს? ან ჩემთან რატო წევს? ეს ბიჭი მანიაკია?
- სად იყავი გუშინ გვიანობამდე? - და აი გაისმა ბატონი თეჰიონის მჭექარე ხმაც
- რა შენი საქმეა და საერთოდ აქ რა გინდა? მომშორდი - მისგან გათავისუფლება ვცადე მაგრამ ვინ გაგიშვა? არც არავინ
- იმ იდიოტ ჯანქუქთამ ერთად იყავი არა ისევ?
- დიახაც ჯანქუქთან ერთად ვიყავი მერე შენრა?
- აღარ გაეკარო ჯანქუქს - ჯერ კიდევ თვალებ დახუჭული მელაპარაკება ეს იდიოტი
- კიდე რა გინდა მომშორდი - ამდროს კი მან კისერში მაკოცა.ამაზე კი გადამეკეტა და ჩემი მთელი ძალები მომაწვა - მომშორდი თქო!!!!!!! - დავუყვირე ფეხი ვკარი და ეს თქვენი თეჰიონი პირდაპირ ძირს გავაწვინე
- შენ სულ გაგიჟდი? - დაიწყო ყვირილი - ამისთვის სამაგიეროს მიიღებ
- კი კი აბა რა
Vote&Comments 🥰❤️
