I'm his Kasambahay-(Completed)

1

Title: I'm his kasambahay
Status: Completed
All rights reserved: 2020

PLAGIARISM IS A CRIME!

Don't forget to
Vote
Comment
Follow

_--------_--------_-----------_--------_--------_---------_

Simula

Nanggaling ako sa mahirap na pamilya kaya naisipan ko nalang pumasok bilang isang kasambahay.

Isa sa mga rason ko kung bakit nakapagdesisyon ako nito kasi di ko na kaya mag stay sa bahay namin dahil sa narasanan kong pananakit sa mismo kong ina. She never proud with me kasi bunga lang ako noong ginahasa siya.

Minsan nga, isinisisi niya lahat sakin kung bakit hindi natupad ang mga pangarap niya. Kung totoosin, di ko naman to kasalahan eh.

Mabuti nga may kaibigan ako na siya nagpasok sa akin dito bilang isang kasambahay sa dati niyang amo.

Gusto ko sana ipagpatuloy ang pag aaral ko pero sa ngayon, mag ipon mo na ako ng pera para sa darating na pasokan.

Mabait naman si Mam Lucy bilang isang amo ko. Si Mam Lucy ay may sarili itong negosyo. Sa tuwing ito ay aalis kaming tatlo nalang ang na sa bahay. Si Carls, Jony at ako.

Nako! Pagwala si mam dito. Sos! Gawing hideout ni Carls ang bahay nila kasama ang barkada nito kaya ako naman tagasunod ng mga basura nito.

3 months na nga ako dito pero yang si Carls? Napaka strikto kaya hindi kami magkasundo.

Pumunta na sana ako sa kwarto ko pero sakto rin ang pagdating ni Mam Lucy kaya pinuntahan ko ito sa sala at bumati ako sa kanya.

"Good Evening Mam"

Ngumisi ito sakin at dali ito umupo sa sofa.

"Upo ka dito Shryl"

"Po?"

OMG! Masyadong seryoso ang tingin niya sakin kaya kinakabahan ako.

"Gusto mo ba mag aral uli" Nagniningning agad ang aking mga mata dahil sa wakas, matutupad ko na.

"Opo, mam.hehe" Nakangiti ako dahil sa naramdaman kong saya. Kung paaralin niya ako, di siya magsisi dahil gagawin ko ang lahat para balang araw gagraduate rin ako.

" Ipagpatuloy mo ang pag aaral mo at ako na mismo ang gumasto sayo. All your expenses kaya wag na wag mo sayangin ang opurtunidad na ito. Ito lang ang tanging paraan para ipagmalaki mo sa magulang mo na kaya mo mabuhay na magisa" Mahaba niyang saad sakin.

Ito ang isa sa mga biyaya ni Lord na binigay sakin.

"Maraming salamat po Mam, napakalaking tulong ito sakin. Ang bait niyo po" Dahil sa saya ko, agad ko siyang niyakap pero agad din akong kumalas.

OMG! Nakakahiya

"Sorry po, Mam"

Pumasok ako sa kwarto ko na hindi mawala ang aking ngiti sa mga labi ko. Naabutan ko si Carls sa labas ng kwarto niya na nakasandal ito sa pader. Nakatitig ito sakin.

Watter ever!

Agh!

Palagi naman siya ganyan eh! Titig ng titig sakin pero di naman niya ako kaya pansinin.

Nilagpasan ko lang ito pero pasekrito akong tumingin sa kanya. Nakasunod ang mga titig niya sakin.

Ewan ko sayo!

Kinabukasan, mas lalo pa akong determinado sa mga ginawa ko. Lahat ng parte sa kanilang bahay ay malapit ko na matapos sa paglilinis.

Am I really Inspired?

No!

Masaya lang ako.

"Alas Onse na pala. Kailangan ko na magluto" bulong ko pa sa sarili.

Nadatnan ko si Carls sa kusina na kumain na mag-isa. Oky fine! Magluluto nalang ako para sakin.

"Kumain ka na, tapos na kumain si Jony"

Tama ba ang narinig ko?

"Ako na ang nagluto" dagdag niyang saad sakin.

"Salamat"

"Upo ka na dyan, ipagkuha kita ng kubyertos" Agad naman ito tumayo sa pagkainan at kumuha ng tinidor, kutsa. etc.

Hiyang hiya naman ako sa sarili ko. Sinundan ko lang siya ng tingin.

"Am I dreaming" bulong ko pa

"No"

Agad naman ako napatalon. Matalas pala ang pandinig nito.