SaRa yurda gelmişti.. Jeongin kapını açtı ve SaRa'nı görünce şaşırmıştı. SaRa içeriye geçti ve gözleriyle Hyunjin'i aramaya başladı. Mutfağa geçti.. Hyunjin'i orda görünce yüzü gülmüştü.
Hyunjin -Jeongin kim ge-- Neden geldin?
Göz devirdi..
SaRa -Hyunjin hatırlıyormusun bana çikolata sözün vardı.. Ne zaman almayı düşünüyorsun?
Hyunjin -Çikolatanı unut!
SaRa'nın gülen yüzü düşmüştü..
SaRa -Ö-öyle olsun herkes gerçeği öğrenicek.
Hyunjin -Yeji'yle ayrıldık. Gerçeği söylesen bile sence sana inanacaklar mı sanıyorsun? Artık sana bir bok yok.
SaRa'nın gözleri dolmuştu.. Onu üzen çikolata değil, sevdiği çocuğun ona karşı hakaretiydi.
•••
Kız yurttan çıkmış, öylece dolan gözleriyle yurda bakıyordu. Sinirlenmişti.. Hyunjin'in ona hakaret etmesi onu çok sinirlendirmişti.. Yumruğunu sıktı, öyle sert sıkmıştı ki tırnaklarıyla elini kanatmıştı. Bu onda alışkanlıktı..
SaRa -Öyle olsun Hwang Hyunjin, sana yapacağım şeyler görürüsün.
