SİYAH SOKAK

1 Bölüm

Karanlık bir anda sardı beyazı.Ve beyaz daha ne olduğunu bile anlamıyordu.Karşılıklı bir anlaşmaydı bu.Birinin karlı çıkacağı bir anlaşma...Kitabı kapatıp sırasına koydum.Burda yüzlerle böyle kitap vardı.Sınavda kopya çekmem yüzünden ceza almışdım.Cezam kütüphanede kitap temizliği yapmak.Gerçek şu ki,sınavda kopya çekmedim.Kopyayı çeken Demirdi.Ama Demir Arslan asla ceza almayacağı için ceza benim üzerime kalmıştı.Neden sınıfta ki,diğerleri değil benmi?.Ben burslu olandım.Yüklü bir bağış yapmıyordum okula.Ama Arslan ailesi benim ağırlığımda bir bağış yapıyordu okula.Ve ayrıca Demir benden nefret ediyordu.Bunu öylesine söylemiyorum.Tüm okulun bildiği bir gerçekti bu.Demir Arslan "Rüya Aran"dan nefret ediyor.Bu kötü çocuk,iyi kız hikayelerinde ki,gibi değildi.Onun benden nefret etmesi onlar gibi olmamam yüzündendi.Ben böyle bir yerde,onlar gibi güçlü insanların arasında olamazmışım.Dengeyi bozuyormuşum.Kendi çöplüğümden hiç çıkmamalıymışım.O her kesin içinde bunları söylerken önemsemeyip uzaklaşmıştım yanından.Her kes dersdeyken de,kütüphanede oturup ağlamıştım.Hakklıydılar belki ama ben ailem gibi olmamak için çalışıyordum.Bursumu kaybetmemek için okulda ki,her kesten fazla çalışıyordum.Babam bağımlı ve ayyaş,annem kendinden başka kimseyi umursamaz.Babamı bırakıp başka bir adamla evlenmişti.Üvey annem de,benden nefret ediyordu.Bu yüzden hep dövülüyordum.Allahtan yüzüme vurmuyordular yoksa zaten sevilmediğim bu okulda biraz daha rezil olurdum.Üvey annemin ne iş yaptığını bilmiyorum.Tozlu kitapları silip yeniden yerlerine yerleştirdim.Bu okulda en sevdiğim yerdi burası.Sakin,kimsesiz ve kitaplarla dolu.Hiç arkadaşı olmayan birine göre harika bir arkadaştı kitaplar.Okurken kendimi bu dünyadan uzaklaşmış hiss ediyordum.Yalnız kaldığım bu dünyadan çok farklıydı kitaplarda ki,dünyam.Tüm karakterler arkadaşımdı benim.Son rafı da,temizledikden sonra çantamı takıp çıktım kütüphaneden.Okulda kimse kalmamıştı.Okulun korumasına kafamla selam verip çıktım.Bu okulda benden nefret etmeyen insanlar burda çalışanlardı.Benim gibi olan insanlar.Otobüsü kaçırdığım için yürüyerek gidiyordum.Eğer şansım varsa onlar eve gelmeden gidip uyurdum ve dövülmekten kurtulurdum.Bizim meşhur"Siyah Sokak"dan geçince gülümsedim.Burdan korkuyordular ama ben seviyordum.

_____

Merhaba.Bu benim ilk hikayem.lütfen destek olun bana.Teşekkür ederim