Aşıksan Başın Belada

İlk Karşılaşma

Bugün her şey değişecekti. Yeni okul , yeni ev , yeni arkadaşlar . Kısacası yeni hayat. Peki ben bunlara hazır mıydım?Benim fikrim soruldu mu ? Benim düşüncelerim önemli mi ? Hayır.  Yeni evimiz güzeldi ama ben mutsuzdum . Ben yeni arkadaşlar istemiyordum . Eve taşınma merasimi bitti sayılırdı . Eşyaları eve yerleştirdik . Çok yorulmuştuk , erkenden yattık . Sabah okul vardı . Yani eziyet . Okulu düşünürken dalmışım .

Uyandığımda perdemin arsından güneş ışınları süzülüyordu . Alarmım ise can çekişen bir hayvanın sesi gibi geliyordu .Yatakta doğruldum . Bir kaç dakika boyunca öylece odayı seyrettim . Artık kalkıp üzerimi giyinmeye karar vermiştim .

Fazla kısa şortumu , göbeğimi açıkta bırakan t-shirtüm , açık bıraktığım kısa saçlarım ve Kıyafetime uygun spor ayakkabılarımı giyinmişti . Bordo rujumu ve eyelinerımı çektim .  Bunu yapmak için özel bir çaba bile harcamamıştım . Aşağıya indim ve mutsuz bir şekilde .

''Herkese günaydın. '' diyerek masaya oturdum .

Biz küçük ama mükemmel bir aileydik . 1 erkek kardeşim ve tabiki annem ve babam vardı . Buraya babamın işi yüzünden taşınmıştık.Zaten sürekli bir yerlere taşınmak zorunda kalıyoruz.

Gelelim aşk hayatıma.Geçen sene birisiyle çıkmıştım . Kısa zaman içinde benimle sadece beni becermek için çıktığını anladım . Yine geçen sene bir çocuğa aşık olmuştum ama sonra çocuğun gay olduğunu öğrendim. Bunu duyunca çok ağlamıştım ama saçmaydı.Aşk hayatım çok karışıktı . Bir türlü doğru aşkı bulamıyordum . Şuan hayatımda bir tane erkek var . O da babam. Çok fazla söze gerek yok. Elbette bir gün gerçek aşkı bulacağım ve onunla evleneceğim . Ailemin bağırışlarıyla kendime geldim .  Onlar mutlu bir şekilde ;

''Sanada günaydın! '' diyerek kahvaltıya başladık . Dalgın bir şekilde kahvaltımı yaparken annem beni kendime getirdi . 

''Kızım , iyi misin ? ''

''Yani saylır anne . ''

'' Bugün okuldaki ilk günün heyecanlı mısın? ''

İçimden sessiz bir şekilde.

 '' Yaa ne demezsin. ''

'' Efendim Alison , bişey mi dedin ? ''

''Yok bişey anneciğim. Sadece çok korkuyorum ''

Annem şaşırmıştı . Şaşırmakta ise haklıydı.

 '' Peki neden korkuyorsun ? ''

'' Dışlanmaktan anne , dışlanmaktan . ''

Babam hemen araya girdi.

'' Çok fazla endişelisin Alison , olayları akışına bırakmalısın . ''

'' Senin için söylemesi kolap tabi . Senin okul diye bir derdin yok . Acaba bugün beni dışlayacaklar mı? nasıl davranacaklar? Öğretmenlerim beni sevecek mi? Arkadaşlarım nasıl tipler? Bu soruların cevabnını merak ediyorum sadece ... ''

'' Merak etmeni gerektirecek bişey yok . Sen mükemmel bir öğrencisin , kusursuz bir evlatsın. Sen benim biricik kızımsın . Ve şunu unutma babacık seni çok seviyor . ''

''Ben de seni seviyorum babacık , '' derken yüzümde kocaman bir gülüş belirdi.

Derken saate baktım , otobüs neredeyse gelmek üzereydi ve konuşmamız yarıda kesildi . Masadan kalktım . Tam gidecektim ki babamın seslenmesiyle arkamı döndüm.

'' Babacığı ve anneciği öpmeden mi gideceksin ? ''

'' Ah özür dilerim ,'' İkisinin de yanağına öpücük kondurdum . Arkamı döndüm fakat arkamı dönmemle önümü dönmem bir oldu. Babam tekrar seslendi .

'' Hey , kardeşini de öp ,'' bunu söylerken yüzündeki sırıtmayı hiçbir şeye değişmem.

'' Üff baba bu seferlik öyle olsun bakalım. '' 

Kardeşlerimi öptükten sonra nihayet çantamı alarak Dışarıya doğru yöneldim . Otobüs geldi ve bindim.Otobüste oturacak yer arıyordum . Boş bir yer buldum ve oturdum . 5 dk hareket ettikten sonra otobüs durdu ve bir yolcu daha aldı . Kafamı hiç kaldırmıyordum çünkü telefonumla uğraşıyordum .Otobüse binen son yolcu hızlıca yanıma oturmuştu . Pat diye oturunca kolum gerçekten acımıştı . Özür bile dilememesine sinir olmuştım . Tepkimi belli ederek .

'' Ne oluyor ya , insan bir özür diler ! '' diye çıkıştım .

Çocuk biraz afallamışa benziyordu . 

'' Heyy serçe , sakin ol seni yemem merak etme , '' diyerek yüzünde tatlı bir gülüş belirdi.

'' Serçe mi? Sen normalde de bu kadar ukala mısın yoksa bana mı özel ? ''

'' Ne yani , serçeyi beğenmedin mi? Sana özel bu ukalalık serçe . ''

Ve ardından yüzünden kocaman bir gülümseme ile bana göz kırparak .

'' Bu arada ben Daniel Patrick . ''

Elini uzattı ama ben elini iterek : 

'' Benim ismimi bilmene gerek yok . Nasıl olsa bir daha karşılaşmayız , '' dedim ve yerimden kalkıp kapıya doğru yöneldim .

'' Lütfen kapıyı açar mısınız? ''

Servisten inerek yürümeye başladım . Servis yanımdan geçerken göz ucuyla otobüse baktım ve Daniel ' ın beni süzdüğünü fark edince başımı tekrar öne  eğerek yoluma devam ettim.

Yürüdüğüm için okula gok geç kalmıştım . Hepsi Daniel'ın suçu. Eğer yanıma oturup beni kızdırmasaydı okula geç kalmayacaktım . 

İşte gelmiştim . Burası cehennem gibiydi . Sınıfın kapısını çaldım . İçeri girdiğimde öğretmen çoktan derse girmişti . Öğretmen beni süzerek :

'' Hoş geldin . İsmin ne ? Yenisin galiba , '' dedi.

'' Evet ,  ben yeni öğrenci Alison Parker ,'' diyerek küçük bir tebessüm ettim. 

'' Boş bulduğun bir yere geçebirsin . Bu arada bugün Avril Johnson sana okulu gezdirecek ve sana yardımcı olacak , '' dedi ve Avril'ı gösterdi.

Avril gülümseyerek : 

'' Selam Alison ,'' dedi . 

'' Selam ,'' diyerek elimi salladım . 

Sınıfı gözden geçirdim . Ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum . Hiç kimse benim tarzım değildi . Avril hariç tabi . Hepsi iyi aile çocuğu gibi giyinmişti . Avril ise farklıydı . Tatlı kız havası vardı . Yani  benim gibiydi . Ben bazen çocuksu giyinirim ama bazen bad girl gibi giyinirim . Avril ile iyi anlaşacağımı umuyorum.

Tam boş bulduğum bir yere geçecekken o da ne ? yok artık . Bu gerçek olamaz ...