A Best friend You Would Have🤗

Best of Friends

Their Definition of being my FRIEND
I dedicate this story of mine to my new friends old friends who always there to guide me through my ups and down. Happy reading : )

I am Angela Delos Reyes, 22 yrs. Old isang simpleng babae na meron ding simpleng pangarap. Meron akong tatlong magagandang kaibigan mayayaman pero hindi nila ipinagyayabang sila ay Sina Charmaine, Rema, at Gladys.

I was new sa isang mamahaling Unibersadad sa manila na pinasukan ko. Who wouldn’t though na nakakapasok ako at iskolar pa sa kursong Business Ad. As expected sa mga transferee na katulad ko pinagtitinginan na may halong pandidiri tiningnan ko ang suot ko wala namang dumi ang suot kong pantalon pati ang damit wala naman ako sigurong dumi sa mukha pero dahil sa pagkailang napatungo nalng ako sa paglalakad kaya hindi ko napansin na may naka bangga na pala ako natapon ang juice na iniinom nito sa kanyang damit.

“ What did you do you bitch!!!!” sigaw ng babaeng nabangga ko nataranta ako sa pagsigaw niya kaya pinunasan ko ng panyo ko ang damit niya mukhang mamahalin at humingi ng paumanhin.

“ go away, don’t come near me you disgusting flea” pambubugaw nito sabay tulak sakin kaya napa upo ako sa sahig na mayroong namumuong butil ng luha. Ngayon lng kasi ito nagkaroon nang kaaway.

“such a cry baby… hahahaha college kana iyakin kapa” saad ng kasama nung nakabungguan niya tumayo ako at akmang lalakad na upang umiwas sa gulo

“hey you flea Im still talking to you, don’t just turn your back on me. new student kapa naman bad shot kana kaagad hahaha” pumikit ako ng mariin at humarap sa kanila
“ano ba ang kailangan niyo sakin? Ayaw niyo naman tanggapin ang paumanhin ko kaya aalis nalang ako kasi ayoko ng gulo”

Ngumisi ito at lumapit sakin alam kong maraming estudyante ang nanonood sa ngayon kaya yumuko ako kaagad para maitago ko ang aking mukha.

“simple lang naman… just kneel in front of me then kiss my foot” agad akong nagtaas ng tingin at nakangiti ito nang nakakaloko. Umiling ako kasi hindi iyon nakatarungan natapunan lng ito ng juice. Uminit ang tingin nito sa akin lumapit ito at hinawakan ang buhok ko ng napakalakas na mukhang pati anit ay sasama napa igik ako sa hapdi sa tanang buhay ko hindi ako napagbuhatan ng mismo kong magulang pero dito naranasan ko. Itinulak nya ako ng malakas kaya napadapa ako sa sahig nagasgasan pa siguro kung kamay ko kasi mahapdi napaiyak ko.

“huwag ka ngang umiyak, ang simple simple kaya ng ipinapagawa ko sayo kaso ang tigas mo. Ganyan ba kayong mga taga probinsya? Pity you so.. once again im asking you to kneel in front of me then kiss my foot. Pls don’t waste my precious time and do it” umiling ako ayoko ko I need to voice it out pero wala ako lakas ng loob ayokong gumawa ng gulo kasi masisira yung mga pangarap ko at ang scholarship na pinaghirapan ko. Namula ito sa galit kaya sinampal niya ako napaiyak ako ng mahina dahil sa hapdi at pumutok pa ang kilid ng labi ko dahil nalasahan ko ang dugo.

“ano? Ayaw parin? Ako naman” sabi ng kasama nito naghihintay ako may merong tumama na kamay sa kaliwa kong pisngi pero merong sumigaw

“what do you think you’re doing retokada?” sagot ng hindi ko kilala na babae kaya mula sa pagkakayuko ay tumingin ako sa pinagmulan ng boses nakita ko silang naglalakad papalapit sa aming pwesto tatlo sila na puro magaganda alam kong hindi ako dapat maasume sa ganitong sitwasyon pero alam mo yung feeling na meron kag guardian angel na bumaba ng lupa para ikaw ay iligtas lamang? Yun ang nararamdaman ko ngayo ngayon lang.

“its not of your business Charmaine so shut the f*ck up” pag tataboy niya dito tinulungan akong tumayo ng dalawang kasama nang tinawag niyang Charmaine

“of course its my business retokada remember im the student counsil president in the school so its my business to know what is happening so cut the crap out. It doesn’t suit you”