My first and last Love

Hi ate si Stephen Awitan, 15 years old. tiga Batangas. :"> 

ako si Stephen, sa Tanauan Institute napasok. matagal na ako sa school na to. hihi. :) proud to be eh. :)) mahal na mahal ko tong school na to. akalan niyo dancer since garde 2 o grade 6? ^^ madami akonmg friends dito. lahat ng mga studednts kilala ako. pano ba naman hindi makikilala laging dancer. HAHAHA! dito ako lumalki, love na love din ako ng teachers and pricipals dito. hindi dahil sa bad ako kung dahil sa sakit ko. my sakit kasi ako sa BRain. Brain tumor. alagang-ala nila ako. :) 

simula nung pumasok ako dito may nakilala akong guy. grade3 siya grade 2 ako. mbait siya, makulit, cute. siya si geoff. :"> ang lalaking mahal na mahal ko ng sobra. siya yugn tipon ng guy na gustong-gusto ko. siya yung tipon ng guy na sobrang bait. hindi nga matalino pero masipag naman.

ayun na nga, naging crush ko siya since grade 2-grade 6. hindi nwala feelings ko sakanya. always kaming mag kakulitan kahit mag kaiba ng level. nung garde 5 ako, naging madalas ang pag atake sakin ng sakit ko. fisrt time kong mahulog sa hagdanan 2nd floor hanggang ground floor. bagus yung bestfriend niya ang nakakita sakin na nahulog ako sa hagdanan. siya si rhannie. ang cute niyang kaibigan ^_^. siya yung bumuhat sakin hanggang clinic. nurse kasi yung mommy niya sa school. 

kinabukasan, lumapit sakin si rhannie "okay ka na ba, stephen?" oh my God!! concern siya sakin? :)) "oo. okay na ako. :) thank you nga pala kahapin ha" naging close din kami ng friend niya. na dati naman ay hindi. hindi alam mi goeff ang nangyari sakin nun. hindi ko din alam kung bakit. hmm. siguro hindi nila sinabi kasi ayaw nilang mag alala siya sakin? :| 

at yun na nga, dumating na yung araw na kinalulungkot ko. ANG GRADUATION DAY. hindi ko alam kung pupunta ba ako sa Graduation nila o hindi? ayaw ko kasing malungkot ako kasi hindi ko na ulit makaksama si geoff. 

fisrt day ng grade 6, nalaman ko na lumipat na si geoff ng school. huhu! :'( sobrang lungkot ng taon na yun kasi hindi ko maisip na hindi ko na ulit makaksama at makikita si geoff. medyo nahirapan akong mag move-on kasi madami din kaming napagsamahan eh. wala na yung taong laging nag papasaya at nangungulit sakin. wala nang maingay sa building namin. :( 

November 4, 2009 birthday ng tito ko. masaya, kantahan, kami ng mga pinsan ko. tinawag ako ng pinsan ko "pen!" nagtaka ako kung bakit kasi hindi naman kami close ng pinsan kong to. lumapit ako sakanya, "oh, bakit?" may papakialala ako sayo. "sino?" nagtaka ako kung sino. "siya si JR" pinsan ko sa side ni mama. nagmula ako bagus parang tumigil ang mundo ko. "hi" nag hi siya sakin. hihi. :) kinilig naman ako. :"> 

after that night, nag katext kami, nag entertain about saming dalawa. ang say-saya ko. hindi ko alam kung bakit. BASTA! :)) hindi siya tiga Batanagas, tiga Makati siya. at yun na nga, nag kaligawan na. hindi ko alam kung pano pumasok sa isang relation basta ang alam ko kpag tinanong ka ng isang tao kung pwede ba manligaw sasagutin mo na. November 27, 2009. ito yung araw na sinagot ko si JR. mahirap kasi long distance realtionship kami. hindi ko ma-explaine yung nararamdaman ko. basta ang alam ko, my boyfirend ako. umabot naman kami ng 8 moths. hindi ko na kaya. ang hirap. mahirao sa side ko kasi tiga Makati siya, tiga Batangas naman ako. minsan lang kasi sila umuwi dito. tuwong my special occation lang. at yun na nga, ako na ang nakipag-break kahit ayoko pa. hindi ko kaya yung ganito. kalilimutan ko nalang siya. kakalimutan ko nalang yung mga good times na nag kakasama, at nag kakiausap kami minsan. :'( </3

dumating na ang Graduation Day. iyakan kami ng mga classmates ko. kasi lilipat na ako. hindi ganun kadali iwan ang mga friends ko. lalo na parang mag kakapatid na kayong mag turingan. ginusto kong lumipat kasi sinabi ko sa sarili ko nung grade 6 ako na kapag lumipat si geoff ng school lilipat din ako. hindi ko alam kung bakit naalala at bumalik ulit ang mga good tims namin ni geoff.