Till Death Do Us Part

Chapter Six - Boy Next Door

{ A/N: author's note muna hehe kapag may mga parts na walang nakalagay na kung kaninong point of view yun, meaning it's an Narrator/Third Person's PoV . Pero baka may mga chapters akong gawing puro ganon nalang at wala nang character PoV }

* * *

Habang nasa dining area at nakain, di mapigilan ni Roicelle mapatingin sa gawi ni Tracey. Di siya makapaniwala na after 2 years, makikita niya na ulit si Tracey. Close na close sila noon dahil wala pa naman slang ka muwang-muwang sa mundo. at kung ano ang crush at pag-ibig.

Bakit mas lalong siyang gumwapo? tanong niya sa kanyang sarili. Kitang kita nga naman na mas naging ma-appeal si Tracey kesa dati.

"Dito ba kayo magii-stay for tonight?" tanong ni Rocelle kay Peter dahilan para mapatingin silang lahat kay Rochelle. "Nope. Hahanapin sila ni Mom eh. Next time promise." sagot naman ni Peter.

"I think we should get going ate Rochelle. Maybe next time, we should go out." sabi ni Chloe at nginitian siya. "Sure. Iwan niyo nalang yan dyan si Celle na ang bahala dyan." sabi naman ni Rochelle.

"Ate!" rinig ang iritasyon sa boses ni Roicelle at pagkasabi niya nun ay narinig ni Roicelle na natawa ng mahina si Tracey dahilan para siya'y mapatitig dito pero agad naman siyang nagiwas ng tingin ng makitang tumingin ito sakanya.

MINUTES HAS passed at umuwi na sila Tracey sa bahay nila. He will admit that Roicelle's beauty is really breathtaking. Pero may pag aalinlangan pa rin siya sa kanyang isip dahil bata pa naman sila. They're only 15!

"Can't move on. I see." Sabi ni Chloe at tumabi sakanya sa sofa. "I just can't. kung ganito ba naman kaganda, why not?" sagot ni Tracey habang nakangisi at tinitignan ang picture ni Roicelle sa kanyang cellphone.

Pinatay ni Tracey ang kanyang cellphone at tumingin kay Chloe "Asan si kuya?" sabi nito. "kausap lang sila Mom. Di ko pa nga nakakausap sila Mom at Dad eh." sabi naman ni Chloe.

Ilang saglit pa, lumabas sa kwarto ng Mom at Dad nila ang kuya nila. Nang makita nila ang kuya nila, napatayo si Chloe "Kuya, what happened?" tanong ni Chloe. "Sasabihin nalang nila Mom sainyo." sagot ni Peter sakanya at tinapik ang balikat niya.

"Tracey! Chloe! bha mi gad ionndrainn cho mòr!" sigaw ng Mom nila at nilapitan sila at niyakap. "We missed you too, Mom" sagot nilang pareho.

"Okay. Let's get this over with." sabi naman ng Dad nila dahilan para umupo silang apat sa mahabang sofa at ang Dad nila sa isahang sofa.

"I know that all of us know kung bakit umuwi sila Tracey at Chloe dito. And it's for business and school matters. Tracey and Chloe, tomorrow you will be attending your classes. The two of you are already enrolled on Brantford University. and Chloe, you are one of the finest students in your school in Scotland. That's why, the Headmaster granted you an scholarship. After classes, go to my office for business matters, Gun tuigse?" Understood? sabi ng Dad nila at mukhang seryoso ang mukha nito.

"Tha, Dad" Yes, Dad. Chloe answered with a smile on her face. Syempre after 2 years, nagkita na rin silang muling pamilya at kumpleto na silatuwing may business gatherings. Tumayo ang Dad nila at umupo sa tabi ni Tracey at inakbayan ito. "Tracey, you know that even though I'm not your biological father, I treat you as My son. And with that, I will give you one of my cars. Alam ko wala ka pa sa legal age for driving pero I have trust in you that you will not use that until you're eighteen." Sabi ng Dad nila.

"Faodaidh tu earbsa a bhith agam leis an Dad sin." You can trust me with that Dad. ani ni Tracey at niyakap ang Dad niya. "Hon, can we go to the mall? Bonding naman tayo." Nakangiting sabi ng Mom nila. Tumayo ang Dad nila at inilahad ang kamay. "Seadh. Tiugainn?" Sure. Let's go? sabi nito dahilan para magtayuan silang lahat at kanya kanyang pasok sa kwarto para magbihis.