Yeşil Rüzgar

Bölüm 1 - Yumruk

Aslında bir süredir böyle oluyor her zaman.Ne bileyim,insanlar sanki beni umursamıyor.Dediklerimi duymuyor.O bile duymuyor.Gözlerine baktığımda gözümdeki ışıltıyı görmüyor,görmek istemiyor...

Her zamanki gibi.Okula git gel işte gidiyordum.Yolda onu gördüm.Ciddi ciddi baktım öyle.İfadesiz.Gözlerim parlamadı.Tebessüm etmedim.Selam bile vermedim.Selamıma layık değildi.
Sınıfa girdiğinde yanıma geldi.Kulağıma fısıldadı.Anlamamıştım ne dediğini.Ne diyorsun be? dedim.Gülümseyip gitti.Arkamdan sınıf popülarite oranı tavan yapmış tiki kızlar kahkahalarla gülüyorlardı.Anlam veremedim.Tüm teneffüs boş boş kitap okudum.Okuduğumu ilk defa anlayamıyordum.Hayatımın ne kadar boş olduğunu anladım,onsuz.Bir anlığına o yokmuş gibi davrandım.Yapamadım.

Çıkışta ise yanıma birkaç kız geldi aniden.Yine anlam veremedim.Ne oluyor?Siz kimsiniz? diye sordum ama bana yanıt vermediler.Sadece O seni kandırıyor dediler.O benim için ne mi ifade ediyor?Çok şey.

''Ne kandırması?''

Yakasından düştüğün için mutlu işte!,dedi bukle sarı saçlarıyla oynayan bir kız.Okul bahçesinin duvarından bağırıyordu.Birden neredeyse herkes gülmeye başladı.Yüzüm domates gibi kızarmıştı.Yumruğum hazırdı.Kızın yüzüne koca bir yumruk çakıp koşarak okuldan uzaklaştım.
Kendimi öyle atmıştım,nereye gittiğimi bile bilmiyordum.Kendime geldiğimde sahilde bir bankta buldum kendimi.Elimde bir sürü çzik vardı.Yumruk atmaktan ellerim patlamıştı.Ama o ana dair hiçbir şey hatırlamıyordum.

Derken yanımda Onu gördüm.Ne olduğunu sordu.Bilmediğimi söyledim.Yüzümü öte yana çevirdim,bakmadım bile ona.Ellerimi tuttu.Yeşil gözlerine baktım.Bir meltem esti anı rüzgarı gibiydi böyle.Tebessüm ettim.O da.

''Hadi gidelim buradan'' dedi.

''Nereye?''

...