"Ikaw ! ikaw ang problema ko. Alam mo ba na umiiyak na umuwi si max!?".sabi ni jaq sakin.
"ha? hindi ko alam!" sagot ko.naguguluhan na ko sa mga nagyayari.
"Bakit umiiyak si max?"
"hindi mo alam ? kasi tanga ka alam mo ba na mahal ka ni max!!".patuloy na sabi ni jaq.
"pero pinili mo syang saktan! kapag nalaman ko ang dahilan humanda ka sakin".banta ni jaq sakin at umalis na siya.
mahal ako ni max kailan pa ?? at sa paanong paraan ko siya nasaktan kaya pala gusto niyang tapusin ang trial dahil ba dun?? dahil takot siya na baka one side relationship lang ang nangyari samin. Tama nga siguro sila every tears has it's own meaning at ang meaning ba nung luha niya kanina ay pagmamahal para sa akin. Isang paraan na lang ang naisip ko para di ko siya masaktan muli. Ang palayain na siya nang tuluyan.
MAX POV
Para akong multo ngayon ma naglalakad papasok ng school. Ayon marami pa rin ang nagtitinginan na animo'y isa akong kriminal(hahaha joke lang XD) pinilit kubg pumasok kahit makikia ko lang ang nagpapasakit sa puso ko. Ayun siya nakasandal sa harap ng pintuan namin pero bakit siya may pasa sa mukha?.lalapitan ko na sana sya kaso lumabas si ma'am cerize at dinaluhan siya. Bigla na lang akong napaatras di ko kaya ang nakikita ko. Dumaan ako sa harap nila at binati si ma'am cerize ng good morning!
"good morning max are you okey? ".tanong ni ma'am cerize.
"yes ma'am".tapos napatingin ako kay mikha pero bigla niyang ibinaling ang tingin niya sa ibang direction.
"mauna na ako sa loob".sabi ko nal lang sa kanila.
Nakita ko rin na pumasok si jaq at ang sama ng tingina nilang dalawasa isa't-isa. I doubt na baka si jaq ang gumawa ng pasa sa mukha ni mikha.
Kinuha ko na lang ang notes ko sa bag to keep my self busy. After 5 minutes pumasok na si ma'am cerize para magturo.
"ok class our lesson for today is all about dealing heart aches. Sino sa inyo ang nakadanas nang ma-heartbroken?? Raise your hand please".sabi ni ma'am cerize
Yung iba kong mga kaklase nahihiyang mag raise nang hand.
"ok lahat tayo nakaranas na ito pero ang iba siguro nahihiya lang".napatingin si ma'am sa ibang di nagraise kasama na rin ako.
"this people are tend to attempt suicide when they are broken but those who survive become strong better person cause the past is their key to fight for more problems to come, just like kung nadapa ka ka bumangon ka ulit kasi hindi pa yan ang batong makakapagbabagsak sa iyo cause there are are lots of opportunities awaits you when you get up". Then bla bla bla di ko na narinig ang iba pang sinabi ni ma'am kasi tinamaan ako sa mga salita niya.
Yeah there are lots of opportunities kaya,kaya ko to. Think positive lang dapat ako. Nevermind if masaktan pa ako Basra ang alam ko sa sarili ko na kaya ko itong harapin. First things to do is remove the things that make you sad. Kaya ang gagawin ko muna sa ngayon is iwasan siya.
Papunta kami ngayon sa canteen ni jaq. Lately Hindi ko na nakakasama si Jason kasi palagi siyang busy. Ewan ko ba kung ako ang kanyang mga ginagawa. Nakapila ako ngayon sa isang hot dog stand nang may mga lumapit sa aking mga babae. Sila yung mga sumugod sa akin dati.
"Oh ano na naman?". Sabi ko sa kanila.
"Wala lang! We would like to confirm it na wala na talaga kayi ni mikha". Sabay smirk ng leader nila.
"Tsk akala ko kung ano na?!, tumabi nga kayo para makaalis na ako".
"Hey I'm talking to you ". Taposa sabay hila sa balikat ko.
Sinampal ko sya agad pagkalingon ko at natauhan siya
"Yeah wala na kami! So masaya na kayo ?? Go get him dyan naman kayo magaling". I yelled to them.
"Tsk makaalis na nga". Tapos bumalik na ako sa pwesto kung nasaan naroroon si jaq.
"Oh among ningisi-ngisi mo diyan?".
"Ah wala tara Kain na lang tayo". Sabay kagat sa hot dog sandwich.
Someone Pov
"Ready na ba ang lahat?".
"Yes po handa na ang lahat".
"Eh ang hiding place dapat malayo sa sibilisasyon at ayoko nang maraming Tao".
"Site po I'll make sure na malayo po ang lugar".
"Oh siya-siya mamahinga na ako".
"Sige po".
Max POV
Sa buong araw na ito wala akong ginawa kundi ang makipag-usap kay jaq, hay naku Hindi talaga mauubusan ng kwento ang lalaking ito. Bigla Kong naalala na nawala kahit saglit man lang si mikha sa isipan ko. Di kami nagkita na kasi may biglaang meeting ang faculty & staff kaya ngayon tambay kami dito ni jaq sa isang cafe malapit sa school.
"Max are you ok?". Tanong ni jaq.
"Yeah ano nga ulit yun?".
"Sabi ko tara na!". Akmang tatayo na sana ako kaso nakita ko si mikha at si ma'am cerize papasok nang café.
"Max relax tara na?". Sabay hawak ni jaq sa braso ko. Nagsalubungan kami sa gitna ng cafe at nagkamustahan si ma'am cerize tsaka si jaq. Ngumiti na lang ako ng pilit kahit Alam ko in any minute iiyak na naman ako. But i still compose myself para di sila makahalata lahat.
I miss him so much pero Alam Kong may mahal na siyang iba at kaya Kong magtiis kahit anong sakit ang aking nadarama sapagkat ganon sya kahalaga.
BINABASA MO ANG
WHITEFLIES
Non-Fictionlove .. parang whiteflies maaaring makapinsala pero nagbibigay kulay sa isang bagay na ang hanap lang sa buhay ay simple. story po to nang isang babae na nangarap at bibigyang kulay ang salitang pagmamahal :) vote po muna bago basa hehehe :)
