Heart Mountain [WATTY WINNER 2020]

A C H T E N D E R T I G : Vergeet me niet

Vergeet me niet

De geur van benzine drong tot hem door en hij hield zijn adem in. Hij was degene die voor de laatste keer het gebouw zal zien in deze staat. Met zijn klamme vingers grabbelde hij in zijn jaszak, hij blies zijn adem uit en knikte.

'Sorry pap,' fluisterde hij en kraste de lucifer over de zijkant van het doosje, een vlammetje ontstond als een ster in de donkere nacht. De lucifer viel tussen zijn vingers door, op de grond. In de benzine, op het hout van de veranda. Hij deed een paar stappen achteruit en wierp een laatste blik op het gebouw. Hij smeet het pakje lucifers en de lege jerrycan op het ongetemde vuur wat ontstaan was en liep weg. Hij verdween in de nacht alsof hij er nooit geweest was en liet een chaotisch vuur achter. De kerk werd opgeslokt door de vlammen van bitterheid. De verbrande geur drong door tot elke straat van het kleine dorp.

Jamie reed met een rotsnelheid richting het huis. Zijn gedachten maalden over alle problemen die hij hiermee zal krijgen, ongetwijfeld. Zijn banden slipten op de onverharde weg en zijn truck draaide weg in de modder. Meer gas. Binnen een paar minuten was Jamie bij zijn huis en hij sloeg zijn autodeur dicht. De geur van vuur was zelfs hier te ruiken en hij kneep zijn ogen dicht om de nacht in te turen. Hij zag op de plek waar de kerk eerder die dag nog stond, vuur omhoog cirkelen en de vlammen kon hij duidelijk zien. Het was zeker geen slecht werk voor een amateuristische pyromaan.

Hij hoorde niets van Lauren en ze wist dat ze geen eens een auto had om terug te komen. Zijn telefoon had hij uitgezet om haar smeekbedes niet te horen en hij pakte het zoveelste biertje uit de koelkast.

Zijn gedachten waren leeg, wat was er nog over waar hij voor moest vechten. Hij zal zijn eigen bedrijf kwijtraken, Dundee zal zijn bedrijf kwijtraken. Het dorp zal niet meer bestaan en het leven zoals hij dat wist zal wegvagen als flessenpost in de zee. De bezwaren die zullen gemaakt worden zullen verdwijnen in een berg van corrupte plannen die de staat uiteindelijk steunde. Hij was zo in gedachten verzonken dat hij niet hoorde hoe de deur open ging. Haar voetstappen vonden hun weg in de stilte van zijn gedachten en hij keek niet op.

'Waarom heb je dat gedaan?' haar ijzige stem deed een rilling over zijn rug glijden. Hij draaide zich om en keek haar met grote ogen aan. De dodelijke blik in haar ogen deed hem realiseren dat het geen zin had om te liegen. Het vuur in haar ogen was nog helderder dan het vuur wat bij de kerk had gebrand. Ironisch, was het niet?

'Op dat moment leek het een goed idee,' zei hij nonchalant en pakte zijn biertje van de tafel. Hij reikte haar een ongeopend biertje aan en glimlachte, 'proost.'

De woede in haar begon aan te zwellen en ze schudde haar hoofd. De chaos in het dorp was onvoorstelbaar en iedereen wist dat het Jamie was geweest. De politie zal misschien al onderweg zijn om hem te arresteren.

'Verdomme Jamie. Hoeveel heb je gehad?' zei ze en griste het biertje uit zijn handen. Ze gooide ze zonder pardon in de prullenbak.

'De politie komt hierheen, iedereen weet dat jij het was. Je moet hier weg en wel nu. Ga de bergen in, daar vinden ze je niet.' Zei ze met tranen in haar ogen. Jamie liet een waterig glimlachje zien en knikte. Misschien had ze gelijk en had deze fout zijn leven voorgoed verandert. Hij durfde haar niet aan te kijken, ze was woedend op hem wist hij.

'Ga mee Lauren.'

Ze schudde heftig haar hoofd en plaatste haar hand onder zijn kin en hief zijn hoofd omhoog. Hij had geen andere keus om haar aan te kijken.

'En me schuldig maken aan brandstichting? Ik hou van je Jamie, maar dit moet je zelf oplossen.'

Lauren hielp hem met wat tassen in te pakken. Ze stopte er schone kleren in en proviand waarmee hij zich eerst een paar dagen mee zal kunnen redden. Jamie maakte ondertussen Blondie klaar en tegelijk stonden ze buiten. Lauren hing de tassen achter Blondies zadel en slikte de brok in haar keel weg.

'Het spijt me Lauren. Bel Nick en Dave om de boerderij te doen. In de kluis ligt nog cash om ze te betalen.'

Zijn sterke armen trokken haar dichter naar hem toe en ze hief haar hoofd op om hem aan te kijken. Zijn ogen waren echt donker en ze kon niet meer lezen wat er binnenin hem gebeurde.

'Ik zie je snel.' Zei Jamie en hij drukte een zoen op haar voorhoofd. Hij voelde hoe haar schouders schokten en hij wist dat deze fout de domste was die hij ooit had gemaakt.

'Laat me weten waar je heen gaat. Elke dag een bericht.' Zei ze streng. Hij knikte en glimlachte.

'Komt goed, mevrouw.' Hij steeg op en hield haar hand nog even vast.

'Zorg goed voor Dundee en doe hem de groetjes.' Zei hij. Ze glimlachte door haar tranen heen. Het brak Jamies hart om haar zo te zien terwijl hij dit zelf had veroorzaakt. Jamie liet Blondie een paar stappen lopen en draaide zich om toen Lauren hem riep.

'Ik heb dit nog voor je.' Ze was het bijna vergeten door de chaos die zich vandaag had voorgedaan. Ze haalde het kleine hangertje uit haar jaszak en legde hem in Jamies hand. Ze sloot zijn hand erom heen en glimlachte. Een paar dagen eerder had ze eindelijk foto's in het hangertje gedaan en ze was nu zo blij dat ze daar niet langer aan had gedacht. Nu had hij wat tastbaars voor wanneer hij naar haar zal verlangen.

'Vergeet me niet.'