(Zawgyi)
ေဆး႐ုံခန္းေလးမွာေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ရွိုက္သံေလးကသာလႊမ္းမိုးထားတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရွိုက္သံေလးေတြ ထြက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးငယ္ရဲ့ေခါင္းေလးဟာ ပုခုံးက်ယ္က်ယ္ပိုင္ရွင္ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လို့ေနတယ္။
ျပန္သတိမရေတာ့ဘူးလို့ထင္ထားခဲ့တာ။ လုံးဝဆုံးရွုံးေတာ့မယ္လို့ထင္ထားခဲ့တာ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရင္ကကိုကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့တာဘဲ။ ဒီေလာက္နဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္လုံေလာက္ေနပါၿပီ။
ငိုလို့ဝေတာ့မွရင္ခြင္ထဲကေန ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုကသူ႔ႏွာေခါင္းကိုဆြဲညစ္သည္။
"ေတာ္ၿပီေလကြာ.. ၾကည့္ပါဦးႏွာေခါင္းေလးေတာင္ နီရဲေနၿပီ"
"ကိုကိုတကယ္... တကယ္သတိရလာတာပါေနာ္"
"ေဟာ ဒီေကာင္ေလးႏွယ္ ဘာေတြမယုံမၾကည္ျဖစ္ေနတာတုန္း"
"တကယ္.....တကယ္ေပ်ာ္လြန္းလို့ပါ"
"ဒါဆိုလည္းဆက္မငိုနဲ႔ေတာ့ေလ"
ကိုကိုစကားကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္း မ်က္ရည္တို့ကို လက္ခုံႏွင့္သုတ္လိုက္သည္။ တစ္ဖန္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုကို့ေက်ာျပင္ကို ဖက္တြယ္ကာ ရင္ခြင္ထဲေခါင္းေလးတိုးဝင္မိျပန္သည္။ ကိုကို႔ရင္ခြင္ကေႏြးလိုက္တာ။ အျမဲတမ္းသာ ဒီရင္ခြင္ထဲဘဲ ေနလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။
"Taetae ကိုကို့ကို မမုန္းဘူးလား?"
အက္ရွရွအသံေလးနဲ႔ေျပာလာတာေၾကာင့္ ကိုကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာကို အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ ရိပ္မိလိုက္တယ္။
"ဟင့္အင္း ဒါေပမယ့္ ကိုကို့ကို ေၾကာက္ေနခဲ့တာ"
"ကိုကို တကယ္.... တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ"
"မလိုပါဘူး... အခုကိုကိုသတိရလာျပီဘဲကို"
"ဟုတ္ပါၿပီ ကိုကို့ကို ေမာ့ၾကည့္ပါဦး"
ရင္ခြင္ထဲကေန ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့ နဖူးျပင္ေလးကို Seokjin တျမတ္တနိုးနမ္းလိုက္တယ္။ ထို့ေနာက္ ႏွာေခါင္းေပၚက မွဲ႕ေလးကိုလည္း ခပ္ဖြဖြေလး အနမ္းေႁခြမိတယ္။ ဒီေကာင္ေလးရဲ့အရာအားလုံးက Seokjin ရဲ့ျမတ္နိုးျခင္းေတြပါဘဲေလ။
YOU ARE READING
Elegant (Completed)
Fanfictionလွပတဲ့အရာေတြကို လူတိုင္းလိုခ်င္ၾကတာ သဘာဝပါ။ လူတိုင္းရဲ႕ မ်က္စိအာရံုကိုလည္း ဖမ္းစားထားႏိုင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ လိုခ်င္တပ္မက္စရာေကာင္းလွတဲ့ အလွမ်ဳိးနဲ့ သက္႐ွိလူသားတစ္ဦးဆိုရင္ေရာ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လိုထင္မလဲ။ Kim Seokjin x Kim Taehyung လှပတဲ့အရာတွေကို လူတို...
