Jeongin patenleriyle Felix'in yanına gitmeye çalışırken bir yandan da havalı hareketler yaparak bisiklet yolunda paten kaymaya devam ediyordu. Patenleriyle adeta yolda süzülerek ilerlerken içindeki huzur, yüzünde bir gülümseme oluşmasına neden oluyordu.
Hızını arttırarak kaymaya devam etti.
Yüzüne çarpan ve saçlarının arasından süzülerek tellerini okşayan rüzgarı hissetti.
Huzuru iliklerine kadar hissettiği sırada önüne çıkan minik köpekle çığlık atmış ve köpeğe çarpmamak için olabildiğince yükseğe zıplamıştı. Jeongin'in tiz çığlığı etraftakilerin ona bakmasını sağlarken, yaptığı aşırı hızın cezasını yerle buluşan kalçası çekmişti.
"Agh! Bu da ne?!"
Jeongin, inleyerek yerde otururken acıyan canı yüzünden dilini ıstırıyordu. Tanrı aşkına, ilk defa canı bu kadar çok yanıyordu sanki.
Bu sefer emindi, kırmıştı.
Jeongin, ne zaman hareket ederse etsin, eş zamanlı olarak dudaklarından acı bir inleme dökülüyordu. Dolan gözlerine hakim olmak için yutkundu.
"Bu Kkami!"
İşittiği tanıdık ses ile beyninden vurulmuşa dönerken, kendisinden beklenmeyen bir performans ile küfür etmiş ve yerde kıvranamamaya devam etmişti.
"Zamanlamanı sikeyim Hyunjin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
This is Kkami!/HyunIn
FanfictionHyunjin, antrenmanlarda onları izleyen çocukla ne zaman göz göze gelse gülümsemesine engel olamıyordu.
