You and Me Against the World

1

Oh shoot! malelate na ko sa klase ko. Hays Nala Marie, late comer ka lagi dyuskoooo. 

Agad akong naligo at nag ayos ng sarili ko sinuot ko na rin yung white uniform ko. wala na kong time mag quick workout kasi malelate na ko. lagot nanaman ako sa bestfriend kong ubod ng excited sa 1st day of class. sa 1st day lang ha. for sure tatamarin na yang pumasok sa kalagitnaan ng buwan.

Well oks lang rin naman since 1st day palang naman ng class and I know wala masyadong prof na papasok now. Sus. nung highschool mga ganun eh, ano pa kayang college na.

kinuha ko na yung bag ko at pumanik na sa baba. Nakita ko sila mom at dad na nasa table na, eating their breakfast. naka office suit na rin sila.

"Good Morning!!" bati ko sa kanila. They smiled sweetly to me.

"Good Morning sweety, you looked in a hurry. aren't you going to eat breakfast?" mom asked me with confusion.

"I just take my breakfast on school mom! malelate na po ako. Hinihintay na po ako ni Monique." after I said that I kissed them both and waved a goodbye. Dad's been busy reading newspaper.

I put my bag on the shotgun seat at nagsimula na kong magdrive papuntang school. hassle kasi 6:30 na. sana di traffic. 7 kasi pasok ko.

Monique and I took up Psychology course. Well it's too interesting kasi. I wanna know more about human behavior. Si Monique, sumunod lang talaga sakin. gosh. Sana lang di sya magsisi diba.

Pagkababa ko sa kotse ko, nakita ko kagad si Monique sa quadrangle.

"Oh gosh Nala! anong oras na. 1 min before 7 na! di ka paren nagbabago dyusko." sermon sakin ni Monique.

"Wag ka ngang kabahan! 1st day palang. and I know orientation lang naman ata sa gym later. Don't act as if na excited kang pumasok." I raised my brow and laugh.

"Of course I am! dami ko kayang nakitang pogi girl. We're in the university now! Aren't you excited?" ngiting lapad nyag sinabi sakin. Hay. boy hunting it is.

Yung school kasi namin ay maliit lang ang capacity. Oo wealthy naman ang family namin but we used not to brag kung anong meron kami. Isa pa pare pareho lang naman matutunan sa school. Kaya excited tong si Monique pumasok ngayon kasi ngayon lang kami makakasalamuha ng maraming tao which is good also.

Nagsimula na kaming maglakad papuntang room namin. "Well excited din naman. Pero di sa boy hunting no! we're here to study, to learn hindi mag hanap ng pogi!" tawa kong sabi sakanya.

Sumimangot naman sya sakin. "okay miss nerd. Gosh bat kaya ikaw naging bestfriend ko. Honestly speaking you're boring!" she rolled her eyes.

"Maybe God wants a person to make you change for the better" kibit balikat ko. she pouted and make faces at me kaya natawa nalang ako.

Pagkapasok namin ng room, umupo kami sa bandang dulo. Para safe pag recitation in the future. Isa talaga sa ayaw ko ay recitation. Mahiyain kasi ako. pano kung di ko masagot, shems baka di na ko pumasok sa subject dahil sa kahihiyan.

"Sure ka bang dito tayo beshy?? parang hihilera na tayo sa mga pasaway e " kamot ulong sabi ni Monique. Ito nanaman ang pagiging panikera ng bestfriend ko.

I stared at her as if na hindi ako makapaniwala sa kanya na ayaw nya umupo sa pwesto namin ngayon. Knowing her, na takot sa harapan ng room umupo kasi ayaw matawag sa klase. Don't get me wrong, she's a smart girl pero wala syang confidence every time may recitations. Feeling nya mali ang sagot or opinions nya at nahihiya sya dun.