[END] Kookmin ft.allmin .♡FanFic BTS

ความจริง. kookmin

ใบหน้าหล่อยกยิ้มบางๆ แล้วมองมาทางร่างของพี่ชายตัวเล็ก เสียงเรียกของจองกุกดังพอจะให้จีมินนั้นได้ยิน

"พี่จีมิน พี่จีมิน"

"ผมรักพี่นะ"

เสียงทุ่มเอ่ยเรียกก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไป

มือน้อยๆพยายามไขว่คว้าร่างน้องชายตัวสูงเอาไว้ เสียงเล็กตะโกนเรียกอย่างสุดเสียงนั้นหวังว่าน้องนั้นจะได้ยิน

"จองกุกรอพี่ก่อน เดี๋ยวสิ ฮึก จองกุก รอก่อน!!"

เสียงสะอื้นดังไปทั่วบริเวณนั้น ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไปไม่ถึงสักที ไม่ว่าจะวิ่งตามแค่ไหนก็ไม่เคยทัน

ความเจ็บปวดกัดกินจิตใจที่บอบช้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า และมันก็ไม่อาจหวนคืนความสุขได้เลย

เสียงร้องไห้ปานขาดใจที่แสนเจ็บปวดนั้นไม่อาจเยียวยาได้เลยสักทาง

"รอก่อนสิ ฮึก ไหนสัญญากับพี่แล้วไง จองกุก !! กลับมา ฮือ ขอร้องล่ะ"

ร่างเล็กทรุดตัวนั่งลงกับพื้นดินพร้อมกับร้องไห้อย่างน่าสงสาร

แผ่นหลังกว้างของน้องชายนั้นเดินจากไปเรื่อยๆจนลับสายตา

ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยคราบน้ำตา หมดสิ้นแล้วทุกอย่าง ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน จองกุกก็ไม่เคยหันกลับมาเลย..

จองกุกไปแล้ว.. และไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่กลับมา.. ไม่มีทาง...

"จีมิน! จีมิน!!"

"..."

"ตื่นสักทีจีมิน!!"

แทฮยองเขย่าเรียกคนที่นอนหลับไม่ได้สติอย่างเป็นกังวล

เสียงสะอื้นของคนนอนละเมอทำให้แทฮยองยิ่งเป็นห่วงเพื่อนตัวเองมากกว่าเดิม

"จองกุกอย่าไป!!"

ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกพร้อมกับปล่อยให้ความเจ็บปวดกัดกินหัวใจดวงน้อยๆที่พังไม่เป็นท่านี่