JIN hyung!![Rated_M]

1

ဒုန်းးး!!!!

ဝိတ်တာဝတ်စုံလေးဝတ်ထားတဲ့ကောင်လေးရဲ့ လက်ကို မညှာမတာစောင့်
ဆွဲခေါ်လာတဲ့ ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့လူသား~~

ကလပ်ရဲ့လူရှင်းတဲ့နေရာရောက်တော့ထိုကောင်လေးကို နံရံပြစ်ကပ်လိုက်သည်ကလည်း ညှင်သာမူမရှိ။

"အ့ နာတယ် ကုကု "

ထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံလေးကိုမှ
ဂရုမစိုက်ဘဲ လက်မောငိးနှစ်ဖက်ကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ အကြည့်ချင်းစုံထားမိတော့ ‌မျက်‌တောင်‌တွေကိုပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်နေသော မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်ရဲ့
အကြည့်တွေက ဖြူစင်လွန်းနေသည်။

"ကုကု ကိုကိုလက်နာ နာ~~ တယ် အဟင့်~~
အွတ်~°°•' အင်းးး ကု~~ကုကု~°°••"

ခန္ဓာကိုယ်ကိုနံရံနဲ့ တွန်းကပ်ထားရင်း ရုန်းဖို့ကြံတဲ့ ကိုယ်လေးကိုသူကိုယ်နဲ့ထပ်တွန်းထားကာ မြူဆွယ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖူးယောင်လာသည်အထိနမ်းပြစ်မည်ဟုစိတ်ကူးထားချိန်။

"အင်း လွှတ်ပေးတော့
ကုကု ငါနာတယ် ~~ အဟင့်
ထယ်ထယ်လို နှုတ်ခမ်းတွေကို နာအောင်
ထပ်လုပ်နဲ့~~ လုပ်နဲ့လို ကုကု အဟင့်~~"

ထိုစကားကြားရသည်မို့ သူအနမ်းတို့ရပ်တန့်လိုက်ကာ
အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး အစ်ကို ကိုကြည့်မိသည်။

"ဘယ်တုန်းကလဲ? ဘယ်တုန်းကဒီကောင်လာသွားတာလဲ?

"အာတာ ညနေက!!!
ကိုကို့က နာလိုငိုခဲ့ပေမယ့် ထယ်ထယ်က
မျက်ရည်သုတ်ပေးပြီး
ကိုကို့ကို
ရေခဲမုန့်ဝယ်ကျွေးတယ်~~ အာတာမို့ ကိုကို့လည်း
ချောကလက်ရေခဲမုန့်~~စားလိုက်တယ်'~  ဟီး "