Best Mistake

Part 1 (Jill)

Met een klap sla ik me wekker uit. Ik draai me kreunend nog een keer om. De zomervakantie was afgelopen, en een spannend jaar kwam mij en mijn beste vrienden Lara tegemoet. Dit was ons laatste jaar op het Charles College : Ons examen jaar. Ik sla de dekens van me af, en ga op de rand van mijn bed zitten. Ik kijk in mijn spiegel, en krijg de schrik van me leven. Ik loop langzaam naar de spiegel, en zie iets roods op mijn neus zitten.

'NEE! Niet op mijn eerste dag!' Roep ik, en kijk op mijn wekker. Oke, ik moest rustig blijven. Ik had nog 50 minuten, om alles strikt in orde te brengen. En dat betekend dus ;

Spitsuur...

Ik snelde me naar de douche, en deed alle ochtend dingen. Zoals douchen enzo. Ik knoopte een handdoek om mijn haar, en liep weer terug naar mijn kast. Ik opende hem, en pakte het eerste wat ik zag. Ik deed een croptop aan, met een hoge korte broek. Ik stapte snel in mijn witte allstars, en deed alles wat je in een spitsuur moet doen. Toen ik klaar was, rende ik naar beneden. Mijn tweeling broers Jai en Luke kwamen de trap op gelopen. 'Ha zus, veel plezier op de eerste dag!' Lachte Luke, en gaf me een elleboog stoot. 'Thanks, dat jullie zoveel respect voor me hebben!' Snauwde ik terug.

Beneden pakte ik snel een appel, en gaf me moeder een kus. 'Dag mam, ik ga.' Me moeder gaf me mijn boekentas. 'Veel plezier lieverd!' Ik zwaaide haar nog na, en snelde me toen snel op mijn fiets naar Lara.

Op het bruggetje zag ik Lara al staan. 'Lara!' Riep ik, en fietste sneller als normaal. Ik zag in de verte dat zij ook naar mij kwam toegerend. Ik zette mijn fiets op de standaard, en knuffelde haar. 'Oke, je gaat me alles vertellen. Van het begin tot het eind!' Lachte Lara. Onze hele fietstocht ging over wat we allemaal hadden gedaan in de vakantie, maar het grappige was dat we dit verhaal elkaar al 3 keer hadden verteld.

Toen we onze fietsen hadden geparkeerd, liepen we samen naar de ingang van de school. 'Ik kan het bijna niet geloven, we doen dit jaar gewoon examen!' Zei ik. Lara knikte. 'Je hebt gelijk, de jaren gaan snel. Het lijkt echt nog zo kort geleden dat we hier kwamen aangelopen als brugklassers.' . 'Haha, ja inderdaad! Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinnerden, wat er toen allemaal was gebeurt.' Zei ik, terwijl ik mijn boeken in mijn kluisje legden.

Net toen ik me om wou draaien, botsten ik tegen iemand aan. Ik keek geïrriteerd op, en keek in twee puur bruine ogen. Het leek alsof de tijd even stil stond. Kon dit moment niet wat langer duren ? 'Kijk uit, verdomme! Zie je niet dat ik koffie in me hand heb ?' Zegt de vreemde jongen boos. Dan pas zie ik wat ik heb gedaan. Ik heb zijn koffie over hem heen gegooid. 'Oh sorry! Het spijt me echt heel erg!' Ik pak mijn mouw beet, en probeer het weg te vegen. 'Je maakt het alleen maar erger, haha!' Hij duwt mijn arm weg. 'Maar, bedankt voor je hulp.' Mompelt hij, en loopt weg.