She's Freaking Possess With The Campus PlayBoy (Ongoing) (#PlayboySeries)

Unforgettable Past

Chapter 6:

*Continue of flashback*

"Ikaw ang may kasalanan nito!" limang salita ngunit nakapag tindig ng balahibo... D ko matatanggap na ako ang may kasalanan sa pagkamatay ni Granny.. Patuloy na umeecho ang boses ni Kristina sa loob ng utak ko... Its been 2 days since nangyare ang hindi magandang pangyayare kay Grandma.. You heard it right, dead on arrival sya pagkadating sa Hospital at ako ang nakikita kong may kasalanan...

Nang malaman ko yun ay palagi akong umiiyak, nagmumukmok at palaging umaalingaw ngaw ang huling bilin sa akin ni Lola...

*FLASHBACK BEFORE GRANDMA'S DEATH*

"Apo, ang mga tao ,may darating at aalis.. Walang taong permanente sa mundo.. Kaya kung maari ipakita mo sa mga mahal mo sa buhay kung gaano sla kaimportante dahil wala nang magagawa ang pagsisi mo na hindi mo naiparamdam sa kanila na gaano mo sla kalubos na mahal pag silay nawala" payo pa ni Granda

"Grandma! Dont say like that! Para powng your saying goodbye to me!" mangiyak ngiyak ko nung sabi kay Grandma saka yinakap ko sya ng mahigpit...

"Haha, i well be soon gone apo, so be a good girl when im gone okay?" sabi ni lola ng mangiyak ngiyak din..

"No Grandma!, you will live long until i become an adult! You will be the one who will put my medal in a stage! Grandma! Dont leave me! Not now! Not yet!" humagolhol na ako, kahit sa murang edad ay may alam na ako sa gustong ipahiwatig ni Grandma..

Yinakap lang ako ni Grandma at paruloy parin ako sa pag iyak sa balikat nya.. Hanggang sa namalayan ko nalang bumigat na ang mata ko saka nakatulog dahil sa kakaiyak...

*End of flashback*

Andito ako ngayun sa kwarto ko at patuloy parin sa pag iyak ng may kumatok sa pinto

Knock

Knock

Knock

Hindi ko pinansin at tiningnan ko nalang ang pendant na binigay sa akin ni grandma, sabi nya ingatan ko raw ito at palaging suotin sakaling mawala man sya ay may naiwan naman daw sya sa akin na magpapalala sa kanya

"Grandma, you dont need to give me a material just for me to remember you! I cant forget you, your the one who made me feel that im a princess.. But thanks any way grandma.. I will always take care of this necklace" sabi ko saka hinagkan ang kwentas ko kasabay nun ang pagbukas ng pinto...

Hindi na ako nagabalang lumingon at pinanatili ang aking pananaw sa garden kung saan palagi kaming nagdidilig ni Grandma ng Mga tanim nya...

May tumolo namang luha sa mata ko... Even it takes 2 days for me non stop crying.. May luha pa talagang lumabas... Mukhang hindi ito maaubos...

"Baby, dont mocked yourself in your room" pagkarinig ko ng boses na yun ay agad kung pinalis ang luha ko saka suminghot....

D kolang ito pinansin

"Baby, lets eat now, your Grandma wont like if you will stay and look like this.." malumanay pa na sabe ni Mommy

Right, Grandma doesnt want to see me Crying... Kaya agad agad akong bumaba sa kama saka pumunta kay Mommy at Yinakap ito ng mahigpit...

"Mommy, i-im the r-reason why Grandma is..... G-g-gone" sabi saka bumuhos ang maraming luha na kanina ko pa pinipigilan....

"Hush now baby, its not your fault.. No one has a fault in that baby" pag papagaan ni mommy sa akin...