ေဆးနီျခယ္ႏုတ္ခမ္းေလး

ဆေးနီခြယ်နုတ်ခမ်းလေး

သူအသက်၁၈နှစ်ပြည့်တဲ့အချိန်မှာလက်ထပ်ခဲ့ရတယ်။

စစ်သူကြီးမိသားစုကကောင်လေးက ချမ်းသာတဲ့မိသားစုက ကောင်မလေးနဲ့လက်ထပ်ခဲ့တယ်။ သူတို့ကလိုက်ဖက်တဲ့စုံတွဲလေးလို့စဉ်းစားနိုင်တယ်။ လက်ထပ်မင်္ဂလာပွဲကို အိမ်ထောင်စုနှစ်ခုက မိဘများကဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတာဖြစ်တယ်။ မိဘတွေက သဘောတူကြတဲ့အခါမှာ သားသမီးတွေရဲ့ကဏ္ဍက လိုက်နာပေးဖို့ပဲဖြစ်သည်။ မင်္ဂလာပွဲနေ့ဖြစ်တာကြောင့် ကြီးမားတဲ့မီးအိမ်တွေကိုချိတ်ဆွဲထားပြီး ပန်းတွေကိုလဲစုဆောင်းထားတယ်။ မီးရှူးမီးပန်းတွေထွက်လာပြီး စပျစ်ဝိုင်ရဲ့အရသာကလေးလံလာတယ်။ ဝေါယာဉ်ကခြံဝန်းထဲကိုရောက်လာတဲ့အခါမှာ သတိုးသမီးကတံခါးဝကိုဖြတ်ပြီး မင်္ဂလာပွဲဆိုင်ရာအရိုအသေပေးခြင်းအခန်းအနားကိုကျင်းပခဲ့ကြတယ်။

ဆောင်းရာသီမှာနှင်းများကျဆင်းသလို လူတစ်ယောက်သင့်လျှော်တဲ့အရွယ်ရောက်လာတဲ့အချိန်မျာ ဇနီးတစ်ယောက်ကိုလက်ထပ်ရမှာဖြစ်သည်။ အဆုံးသတ်မှာတော့သူတို့ကြိုက်လား မကြိုက်လားတောင်ပြောခွင့်မ
ရှိကြဘူး။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ထပ်လက်မထပ်ချင်ဘူးဆိုရင်တောင် ရှောင်လွဲလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။ ငယ်ရွယ်ခဲ့တဲ့အချိန်တုန်းကတော့ သူလက်ထပ်ရမဲ့ဇနီးလောင်းက မည်သို့အသွင်အပြင်၊ မည်သို့ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးရှိမည်ကိုသူသိလိုခဲ့သည်။ သိုသော်အတွေးတွေက ရေမျက်နှာပြင်ကိုရိုက်ခတ်သွာတဲ့လှိုင်းလုံးလေးလိုခဏအတွင်းပျောက်ကွယ်သွားရတယ်။

သူလက်များကိုခါလိုက်သည်။ ဘာတွေပဲဖြစ်လာပါစေ သူ့ဇနီးက နာခံမှုသုံးခုနဲ့ သီလလေးခုကိုစောင့်ထိမ်းထားသ၍ တရားဝင်ဇနီးနေရာတွင် ထာဝရသူမပဲဖြစ်နေလိမ့်မည်။

သူတို့လက်ထပ်တဲ့အချိန်မှာ မီးရှူး မီးပန်းတွေကကောင်းကင်ပေါ်မှာပေါက်ကွဲသွားသည်။ မင်္ဂလာဝေါယာဉ် တံခါးပွင့်သွားပြီး သူတိုးသမီးကတံခါးဝကိုဖြတ်ကျော်ပြီး ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးကိုဦးချကာ စပျစ်ဝိုင်ကိုသောက်ခဲ့ကြတယ်။ မင်္ဂလာဝတ်စုံကိုဝတ်ထားတဲ့သူမပုံကို သူမမှတ်မိတော့ဘူး။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူတို့အခန်းထဲဝင်တဲ့အချိန်မှာသူမူးနေခဲ့ပြီ အနီရောင်ပဝါစကိုသူ မတင်လိုက်စဉ် ရိပ်ခနဲမြင်လိုက်တဲ့ မှုန်ဝါးဝါးအလှလေး။ ဖယောင်းတိုင်မီးရောင်ကမူးဝေစေပြီး အနီရောင်ဝတ်စုံကဝေဝါးစေတယ်ပြီးတော့သူ...........။